Δεν είναι το πνεύμα των Χριστουγέννων, που οδήγησε σε αύξηση των δωρεών σε τράπεζες τροφίμων στις ΗΠΑ, αλλά ότι ” λόγω της πανδημίας οι άνθρωποι νοιάζονται πια λίγο περισσότερο για τον διπλανό τους” όπως δήλωσε στο Reuters ο Christopher Ivey διευθυντής μάρκετινγκ στη μεγαλύτερη τράπεζα τροφίμων του Μίτσιγκαν, όπου οι επισκέψεις για την προμήθεια αγαθών αυξήθηκαν κατά 50% φέτος με εκατοντάδες αμάξια να σχηματίζουν αχάραγα μεγάλες ουρές.
Η οικονομική κρίση -απόρροια της πανδημίας- μεγάλωσε το χάσμα ανάμεσα στους έχοντες και τους μη έχοντες, με όσους μπορούν να δουλέψουν από το σπίτι, να εξασφαλίζουν υψηλότερα εισοδήματα και να ζουν πιο άνετα.
Υπάρχουν, όμως, και 20 εκ. Αμερικάνοι που βασίζονται σε διάφορα επιδόματα ανεργίας και η πείνα και η φτώχεια αυξάνονται.
Μαζί αυξήθηκαν και οι δωρεές σε τράπεζες τροφίμων, με τη μεγαλύτερη που έχει γίνει μέχρι στιγμής να είναι τα 4 δισ. δολ. της μετόχου της Amazon Μαckenzie Scott -είναι η πρώην σύζυγος του Jeff Bezos-, ενώ πάρα πολλοί Αμερικάνοι έχουν δώσει 10 ή 20 δολ. έκαστος για πρώτη φορά στη ζωή τους.
Λόγω της πανδημίας, αναβλήθηκαν διάφορα γκαλά και άλλες εκδηλώσεις συγκέντρωσης χρημάτων, ωστόσο, το έλλειμμα καλύφθηκε από τις δωρεές που ήταν κατά 7,6% περισσότερες το 2020 σε σχέση με το 2019, με τους δωρητές να αυξάνονται με τη σειρά τους κατά 11,7%.
Αυτή η τάση συνεχίστηκε και τον Δεκέμβρη με τις δωρεές να ανέρχονται σε 2,47 δισ. δολ., αυξημένες κατά 25% σε σχέση με τον ίδιο μήνα το 2019.
Πρώτη φορά ο κόσμος συνεισφέρει τόσο πολύ, έστω και με μικροποσά, αλλά αυτό δείχνει ότι προσφέρουν όλες οι εισοδηματικές τάξεις.
Οι δωρεές κάτω των 50 ευρώ αντιστοιχούν στο 70% των συνολικών, που έχουν γίνει, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό το 2019 ήταν 40%.
Το Americas Food Fund άντλησε 44 εκ. δολ. μέσω της καμπάνιας GoFundMe, ενώ διπλασιάστηκαν και οι δωρεές προς την Giving Tuesday, φτάνοντας τα 3 εκ. δολ.
Κατά 3,5 φορές περισσότεροι του μέσου όρου -και συγκεκριμένα 700, έναντι 200- ήταν οι εθελοντές που έκαναν κάθε μήνα αίτηση απλά για να πακετάρουν φαγητά για άστεγους ή για να τα παραδίδουν σε οικογένειες που δυσκολεύονται να τα βγάλουν πέρα.
Μία γυναίκα που έχασε τη δουλειά της -όπως και ο άνδρας της- είπε ότι θα ήταν εντελώς χαμένοι χωρίς τους εθελοντές.
Η αλήθεια είναι, βέβαια, ότι ο εθελοντισμός υπάρχει, εξαιτίας της αδυναμίας, της αδιαφορίας και της αποτυχίας των κρατών να διασφαλίσουν μία αξιοπρεπή ζωή για τους πολίτες τους, ως οφείλουν.
Μία αποτυχία που φάνηκε ξεκάθαρα με την πανδημία, αλλά και ακόμα από τα νέα εμβόλια της Pfizer και της Moderna, που έφτιαξαν μία Λαμποργκίνι, ενώ ο ο κόσμος χρειαζόταν απλά ένα ΤΟΥΟΤΑ, όπως επισημαίνει εύστοχα η Le Monde.
Δηλαδή, ένα εμβόλιο που θα μπορούσε να παραχθεί σε κάθε χώρα, να αποθηκευτεί και να διανεμηθεί απλά και με χαμηλό κόστος από δομές υγείας που ήδη υπάρχουν.
Το εμβόλιο της Pfizer/BioNTech, όμως, χρειάζεται να αποθηκευτεί σε θερμοκρασία -70 βαθμών Κελσίου και τέτοια κοντέινερ- καταψύκτες κοστίζουν μεταξύ 10 και 15 χιλιάδες δολάρια έκαστο.
Το εμβόλιο της Moderna διατηρείται και στους -20 βαθμούς, αλλά όπως και αυτό της Pfizer, πρέπει να χορηγηθεί σε δύο δόσεις σε διάστημα ενός μήνα και όλες αυτές οι τεχνικές δυσκολίες μπορεί να μην είναι σπάνιες, αλλά σίγουρα δεν είναι και ιδεατές, όταν υπάρχει ο στόχος ενός παγκόσμιου εμβολιασμού.
Ακόμα και στις ΗΠΑ και την Ευρώπη που έχουν αγοράσει εκατομμύρια δόσεις εμβολίων, τα νοσοκομεία δεν έχουν τις κατάλληλες υποδομές για να τα αποθηκεύσουν, ειδικά σε μικρές πόλεις και απομακρυσμένες περιοχές, όπου οι κάτοικοι είναι εκτεθειμένοι σε κακές κοινωνικοοικονομικές και υγειονομικές συνθήκες, επομένως και ευάλωτοι στην Covid 19.
Αυτό ισχύει για πάρα πολλές περιοχές στην Αφρική, την Ασία και τη Λατινική Αμερική.
Για παράδειγμα, στην Ινδονησία θα έπρεπε να διανεμηθούν 270 εκ. δόσεις σε 17 χιλιάδες νησιά, κάτι που θα ήταν αδύνατο, και για αυτό το εμβόλιο των Pfizer/BioNTech απορρίφθηκε από τις αρχές της νησιωτικής χώρας.
Τουλάχιστον υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις, όπως τα εμβόλια της AstraZeneca και της Johnson & Johnson, που παρασκευάστηκαν με τον παραδοσιακό τρόπο, βασιζόμενα σε έναν καλοήθη αδενοϊό και όχι με τη σύγχρονη τεχνολογία mRNA.
Πάντως, και τα εμβόλια αδενοϊού έχουν το ελάττωμα ότι ο παραλήπτης τους μπορεί να αναπτύξει ανοσία όχι μόνο στον κορωνοϊό, αλλά και στον ίδιο τον φορέα – αδενοϊό, που ενεργοποιεί το ανοσοποιητικό, οπότε η διαδικασία θα έπρεπε να αρχίσει ξανά από μηδενική βάση, με ανάπτυξη άλλου υποψήφιου εμβολίου.
Γιατί και τα εμβόλια αδενοϊού μπορεί να μην είναι Λαμποργκίνι, αλλά είναι Φεράρι και όχι το ΤΟΥΟΤΑ που χρειάζεται ο πλανήτης.
Σύμφωνα με τον ΠΟΥ, η έλλειψη κατάλληλων υποδομών ψύξης εξηγεί γιατί το 50% των εμβολίων αχρηστεύεται κάθε χρόνο.
Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, οι μέδουσες πελαγία συνέχιζαν και ανήμερα τα Χριστούγεννα να κάνουν τα δικά τους χορευτικά στα κρυστάλλινα – και με νοτιά – νερά.
Αν και τοξική (όπως και η χρυσαώρα και η σπάνια στα ελληνικά νερά ροπιλέμα – αντίθετα η ακουάρια, η αουρέλια, η κοτυλόριζα τηγανητό αυγό και η λευκή ριζόστομα είναι εντελώς ακίνδυνες) η πελαγία είναι αντικειμενικά πολύ όμορφη.
Ένας εύκολος τρόπος να ξεχωρίζει κανείς τις μέδουσες που το τσίμπημα τους είναι επώδυνο, είναι τα μακριά πλοκάμια τους και οι ακόμα μεγαλύτερες νηματοκύστεις τους.
Αντίθετα, όσες έχουν κοντά και χοντρά πλοκάμια, το δηλητήριο τους δεν είναι τοξικό για τον άνθρωπο.
-Βαγγέλης Σπανός
Πηγή : pitsirikos.net
