Δεν ψάχνεις ποιο δέντρο πετροβολούν. Το πιο εύκολο ερώτημα. Ποιο, δηλαδή ; Εγώ θα σου πω. Tο δένδρο που έχει τους καρπούς, αυτό πετροβολούν, έτσι το λένε. Τελεία. Δεν υπάρχει σ’ αυτό δεύτερη κουβέντα. Τελεία και παύλα. Δώσε παραγγελιά το συμβόλαιο. Ξεκινήστε τον πετροπόλεμο, και δεν θα σταματήσουμε, μέχρι κάτι να πάρουμε από τους καρπούς του. Ε, δεν θα αντέξει, θα λυγίσει, θα ενδώσει, όπως τόσοι άλλοι. Σενάριο πασίγνωστο.
Τα πράγματα είναι ξεκάθαρα. Aυτό που λέω, τα δένδρα που έχουν τους καρπούς, εννοώ τους ανθρώπους που έχουν κάποια προσόντα, και αυτά μπορεί να είναι πολλά και διάφορα. Aς πούμε χρήματα, πολυ καλή οικονομική κατάσταση, οικονομική άνεση, πλούτη. Mπορεί “οι καρποί” εδώ σ’αυτή την παροιμία να αναφέρονται σε μια πολύ καλή κοινωνική θέση. Nα είναι δηλαδή ένας άνθρωπος ανωτερου κοινωνικού επιπέδου και να ανήκει σε κάποια άλλη τάξη ανθρώπων. Mπορεί να έχει ανέσεις που άλλοι ίσως να μην μπορούν να τις δουν ούτε στον ύπνο τους, που λέμε. Eνα πολυ ωραίο αρχοντόσπιτο, με ακριβά έπιπλα, όλες τις σύγχρονες ανέσεις κλπ θα έχει ασφαλώς ένα πολυτελές αυτοκίνητο, ή και δύο, ακριβά φιρμάτα ρούχα που θα τον κάνουν πάντα καλοντυμένο και σικάτο και ασφαλώς… φουσκωμένο πορτοφόλι.
Έχει παραπροχωρήσει το πράμα. Ο άνθρωπος αυτός, δηλαδή ο αληθινά επιτυχημένος, πρέπει να μπει στους πελάτες μας. Και αν δεν δεχτεί με το καλό. Τον έχουμε ειδοποιήσει, προειδοποιήσει. Αλλά δεν δείχνει να μας παίρνει στα σοβαρά. Μας αγνοεί. Δεν σηκώνει τα τηλέφωνα. Αλλάζουμε τακτική και πάμε στην κριτική, τάχα μου κριτική.
Επί της ουσίας. Δεν υπάρχει σήμερα δημοσιογραφία, έχει καταργηθεί. Μόνο πονηρή δημοσιογραφία, πραγματικά παμπόνηρη υπάρχει. Φόρα παρτίδα κυκλοφορεί. Δεν το΄χει σε τίποτα, στα ίσα, εκβιάζει και απειλεί με «μαϊμού» ρεπορτάζ. Και παίρνουν τηλέφωνο τον κάθε χαμένο, να τους κάνει “αποκαλύψεις”, λες και ο κόσμος έχει γυρίσει ανάποδα και δεν βλέπει.
Υπ’ όψιν το ”φαινόμενο” της παραδημοσιογραφίας, όπως και της παραδικηγορίας, έρχεται από το παρελθόν. Δεν είναι γέννημα του σήμερα, της ανεργίας και των φτηνοαμοιβών στα μμε. Αντιληπτό πως ένας φιρμάτος, γνωστός δημοσιογράφος δεν είναι ανόητος να εκτεθεί. Αποφεύγει να αναλάβει επικίνδυνες αποστολές. Γι’ αυτές είναι πρόθυμοι οι δευτεράτζες.
Το πιο τρανταχτό παράδειγμα για μένα, έχει πέσει ξανά και ξανά στο τραπέζι, οπότε το μυαλό πάει κατευθείαν σε αυτό. Ποιο είναι αυτό; Το Tsipas Blog λέει φωνακτά Δημήτρης Φιντιρίκος. To δένδρο που έχει να δώσει. Καλές οι προσπάθειες τους, αλλά προτιμά κάποιους από τους καρπούς του, να τους δώσει, όχι στους εκβιαστές και τους συκοφάντες. Αλλά στους ταλαιπωρημένους από τη ζωή.
Διαβαστε ακομα: Επειδή είναι αυτός που είναι, δεν τσιμπάει
