Να το πεις και να σε πάρουν για ψεύτη, φαντασιόπληκτο. Σου περιγράφω το όλο σκηνικό, εντελώς ξερά, κάποιος άλλος θα το στόλιζε με ποιητικό οίστρο που εμένα τον πεζό, τον γήϊνο δεν με πιάνει.
Δεν την έχω ξαναδεί έτσι. Δεν θα μπορούσα ποτέ να το φανταστώ. Η νύχτα, σα σκυλάκι ράτσας του καναπέ, να ζητάει χάδια από το αφεντικό του.. Ακούει την παπάτζα της κυβέρνησης, που της σερβίρει. Ότι δεν υπάρχει καμία περίπτωση να την κλείσει και ειδικά στις γιορτές. Ποια η συνέχεια; «Τρελές» ανακαινίσεις και περιμένουμε όλοι πως και πως να βγάλουμε τα σπασμένα στο γήπεδο Πρωτοχρονιά.
Επόμενο πλάνο. Εμφανίζεται η κυβέρνηση, σαν αρχηγός της αγέλης, σαν βασιλιάς της άγριας ζωής, της ζούγκλας..Δεν δέχεται αμφισβήτηση και κάνει ότι γουστάρει, όποτε γουστάρει! Ξεχνάει τι έχει πει, αγριεύει, ορμάει και δαγκώνει την φωλιασμένη σε μια γωνίτσα Νύχτα. Είναι συγκλονιστικό ότι δεν δείχνει καμία εγκράτεια, η καρδιά του κάνει να την ξεσκίσει!
Γονατισμένη, από τότε, κλαίει, η πίκρα της στο giga. Εκεί τέλειωσε ; Τι έγινε μετά, εκτός κάμερας; Η νύχτα, ένα πλάσμα, λες και δεν είναι του Θεού, αλλά του Πόνου, χαμένη κάπου στις επιταγές της γήϊνης ζωής με το συναισθηματικό κόσμο, περιμένει το θαύμα. Το οποίο, όπως έφτασε πριν λίγο στα αυτιά μου, ίσως να μην είναι και τόσο μακριά. Ίσως να έχει σχέση με την 1η Σεπτέμβριου.
Γιατί αυτό ; Γιατί τότε ; Το θηρίο κυβέρνηση, θα δείξει τρυφερότητα στην μελλοθάνατη Νύχτα, γιατί νιώθει ενοχές, τύψεις, που την παρακαλεί, να μην της κάνει άλλο κακό ; Τι ρωτάω! Αν επαληθευτεί η πληροφορία, θα έχει σχέση ότι παρατηρεί πως δεν υπάρχουν άλλα λεφτα…
Διαβάστε επίσης : Σε περιμένω κυβερνητικό… θαύμα!
