Εκφωνητής: «Αυτή λοιπόν είναι η Ρένα Βλαχοπούλου, ένα πηγαίο ταλέντο που όμοιο του δεν γέννησε η Ελλάδα. Χαρισματική τραγουδίστρια, εκρηκτική ηθοποιός που με την ενέργεια και το μπρίο της έδωσε απίστευτη χαρά στην Ελληνική οικογένεια. Καλό σας βράδυ».
“Μπα σε καλό τους… αν θέλουν να πουν καλά λόγια βρίσκουν τα και τα λένε…. Το ίδιο βέβαια συμβαίνει αν θέλουν να πουν και κακά… ανάθεμα τους….”
Αυτό θα έλεγε η Ρένα Βλαχοπούλου, αν ζούσε και έβλεπε κάποιο αφιέρωμα για εκείνην στην τηλεόραση. Πέρασαν χρόνια από τον θάνατο της, και κανείς δεν μπήκε στον κόπο να ετοιμάσει ένα τόσο δα αφιέρωμα, μια παράσταση, ένα ντοκιμαντέρ. Και όχι τίποτα άλλο, αλλά είναι η μοναδική ίσως Ελληνίδα καλλιτέχνης που έκανε δύο μεγάλες καριέρες. Σαν τραγουδίστρια και σαν ηθοποιός.
Γεννήθηκε στην Κέρκυρα και από μικρή ο πατέρας της την πήγαινε στο σπίτι του Κόντε Θεοτόκη που είχε πιάνο, που είχε και γραμμόφωνο. Τρελαινόταν για την μουσική. Της άρεσε να τραγουδάει και να χορεύει. Λένε ότι οι Κερκυραίοι το έχουν στο αίμα τους… και έχουν δίκιο.
Στην νυχτερινή ζωή της Αθήνας εκείνα τα χρόνια ο κόσμος διασκέδαζε αλλιώς. Όλα ήταν πιο κομψά και δεν υπήρχε περίπτωση να δεις πάνω στο πάλκο καλλιτέχνη χωρίς ταλέντο. Όταν η Ειρήνη τραγουδούσε όλοι έμεναν αμίλητοι και την παρακολουθούσαν. Το σουξέ της ήταν η «Μικρή χωριατοπούλα». Και ήταν ανήλικη. Και οι συνεδέλφισες της την λύσσαγαν…
- Κατάλαβες! Ήρθε το ανήλικο, 16 χρόνων, να μας φάει τη δουλειά!
Η γλωσσοφαγιά έδινε κι’ έπαιρνε, όπως και τα κουτσομπολιά. Έλεγαν ότι ο πατέρας της ήταν από οικογένεια που το φύσαγε το παραδάκι… και τα ‘φτιαξε με την υπηρέτρια, η οικογένεια τον αποκλήρωσε, αλλά εκείνος εκεί! Πείσμα να την πάρει την υπηρέτρια… και όχι μόνο την στεφανώθηκε αλλά της έκανε και εννέα παιδιά! Η Ρένα ήταν το πέμπτο.
Ο Μίμης Τραϊφόρος την υπολόγιζε πολύ και προσπαθούσε να την κάνει φίρμα.
- Ειρήνη μου έξοχη όπως πάντα… πραγματική ντίβα
- Καλά κύριε Τραϊφόρε… έχετε δει ντίβα να ντύνεται και να ξεντύνεται στα παρασκήνια σε κοινή θέα; Έτσι είναι οι ντίβες; Ούτε καμαρίνι δεν έχω!
- Μην γκρινιάζεις κοριτσάκι μου όλα θα διορθωθούν. Το τραγούδι μας όμως σκίζει…
- Να σας πω την αλήθεια … αν αντί για χωριατοπούλα γράφατε κάτι άλλο θα γινόταν μεγάλη επιτυχία. Δεν λέω, αρέσει, αλλά απ’ όλες αυτές εδώ μέσα με τις τουαλέτες, τις γούνες και τα χρυσαφικά ποια θα καταδεχτεί να σιγοψιθυρίσει την μικρή χωριατοπούλα, ε; πείτε μου…
Χείμαρρος από μικρή. Η Ρένα- ή καλύτερα Ειρήνη όπως την φώναζαν τότε, ερωτεύτηκε μικρή- μικρή έναν ποδοσφαιριστή, τον παντρεύτηκε και ήρθε μαζί του στην Αθήνα. Κώστας Βασιλείου, ήταν το όνομα του και ήταν ποδοσφαιριστής στην ΑΕΚ. Ο Κώστας την φώναζε «Ρηνούλα», και έτσι του ήρθε η ιδέα του Τραϊφόρου να την λένε… Ρένα.
Το 1940, λίγες μέρες μετά την κήρυξη του πολέμου, οι Ιταλοί βομβάρδισαν την Κέρκυρα και ήταν τότε που σκοτώθηκαν και οι δύο γονείς της. Η στεναχώρια της ανείπωτη και η μόνη της παρηγοριά ο άντρας της με τον οποίο όμως δεν κατάφεραν να κλείσουν ούτε πενταετία. Παντρεύτηκαν το 1938 και χώρισαν το 1941. Την επόμενη χρονιά παντρεύτηκε τον τραπεζίτη Γιάννη Κωστόπουλο. Μια ζωή των άκρων. Από τον ποδοσφαιριστή, στον τραπεζίτη.
Μετά την απελευθέρωση, τον Ιούλιο του 1946, ξεκίνησαν με τον Σπάρτακο μια μεγάλη περιοδεία από την Κωνσταντινούπολη, όπου γνώρισαν την αποθέωση, στη συνέχεια πήγαν στην Αίγυπτο – με εξίσου μεγάλη επιτυχία – και μετά σε όλη τη Μέση Ανατολή. Όταν ήταν στην Βυρηττό δέχτηκαν την πρόσκληση του Σάχη της Περσίας για να τραγουδήσουν στα ανάκτορα. Και πήγαν, γιατί ήταν γνωστό, ότι αν έμενε ικανοποιημένος ο Σάχης πλήρωνε πλουσιοπάροχα. Πράγματι, το παλάτι έμεινε τόσο ικανοποιημένο που πέρα από την βασιλική φιλοξενία και την καθόλου ευκαταφρόνητη αμοιβή, η πριγκίπισσα Σοράγια γοητευμένη από τη φωνή της Ρένας, της χάρισε ένα πανάκριβο μενταγιόν το οποίο φορούσε και καμάρωνε σαν γύφτικο σκεπάρνι. Σε όλα αυτά τα ταξίδια την βοηθούσε ιδιαίτερα το γεγονός ότι μιλούσε πολλές ξένες γλώσσες – Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά, Ιταλικά – και με εξαιρετική προφορά παρακαλώ. Τελειώνοντας από την Μέση ανατολή μπήκαν στο καράβι για Αμερική, όπου και έμειναν τρία χρόνια.
- Bravo… Congratulations….. «Rena and Spartacus»… αυτό θα είναι το τίτλο του show
- Ναι βρε χρυσέ μου αλλά πότε; Περνάνε οι μέρες, περνάνε οι βδομάδες, περνάνε οι μήνες σερνόμαστε στην Νέα Υόρκη αλλά εμφανίσεις δεν κάνουμε…. στον τίτλο του show κολλήσαμε….
- Rena darling don’t’ worry…..
- Πώς να μην worry χρυσέ μου… καθόμαστε και τρώμε από τα έτοιμα… θα δουλέψουμε ή όχι;
Τον παράτησαν και με ένα νέο ατζέντη, ξεκίνησαν την περιοδεία τους σε πολιτείες της Αμερικής, λιγότερο φιλόδοξα πλέον και χωρίς εμφάνιση στο Broadway, ωστόσο η περιοδεία τους είχε επιτυχία. Τον Αύγουστο του 1951 η Ρένα αποφάσισε να επιστρέψει στη Ελλάδα αλλά ο Σπάρτακος παρέμεινε λίγους μήνες ακόμα. Η Αθήνα περίμενε την Ρένα με ανοιχτές αγκάλες και με ένα σωρό προτάσεις για θεατρικές εμφανίσεις… Για πρώτη φορά, το 1954 σε ηλικία 31 χρόνων η Ρένα εμφανίστηκε στο θέατρο όχι μόνο σαν τραγουδίστρια αλλά και σαν ηθοποιός. Και ήταν ο Μίμης Τραιφόρος που επέμενε. Και το 1962 ήρθε η “Οδός Ονείρων” του Χατζιδάκι, αλλά και η πρώτη της μεγάλη επιτυχία στον κινηματογράφο, στην ταινία του Αλέκου Σακελλάριου Όταν λείπει η γάτα, όπου έπαιζε μαζί με τον Αυλωνίτη, τον Ρίζο, την Μαρίκα Κρεβατά, τον Παράβα και με τις πρωτοεμφανιζόμενες κινηματογραφικά αδελφές Μπρόγερ.
Ο Δαλιανίδης προσπαθούσε να πείσει τον Φίνο να την πάρουν με αποκλειστικό συμβόλαιο.
- Κύριε Φίνο πιστέψτε με σας παρακαλώ… θα την κάνω πρωταγωνίστρια
- Δεν φτάνει που ρισκάρω και σε αφήνω να κάνεις για πρώτη φορά μουσικοχορευτική ταινία… μιούζικαλ όπως το λέτε, μην επιμένεις…. Η Βλαχοπούλου είναι άλλης εποχής… τραγουδίστρια της τζαζ στην δεκαετία του ’40… τι δουλειά έχει τώρα να παίξει στο σινεμά…
- Μ’ άρεσε πολύ στην ταινία του Σακελλάριου… πιστέψτε με θα την κάνω σταρ.
- Ας γελάσω… έχεις δει σταρ να γίνεται στα 50 της;
- Ε… όχι και 50… ούτε 40 δεν είναι η γυναίκα
Αυτό ήταν, η Ρένα στα 39 τηςέγινε σταρ του Ελληνικού κινηματογράφου, με το κοινό να παραληρεί σε κάθε της ταινία. Δεν χρειάστηκε πολύ. Είχε τόση πλάκα, ήταν τόσο αυθόρμητη, δεν δίσταζε να «τσαλακώσει» την εικόνα της, να γελοιοποιηθεί ή να αυτοσαρκαστεί που την λάτρεψαν οι πάντες. Η Ρένα έγινε η απόλυτη πρωταγωνίστρια και ο κόσμος έτρεχε να δει τις ταινίες της. Περιτό να πω πως όλες οι… σαραντάρες την αντέγραφαν στα πάντα. Μαλλιά, ρούχα, συμπεριφορά…. Η Ρένα έγινε το απόλυτο Icon.
Με τον Γιώργο Λαφαζάνη έζησαν μαζί μέχρι τέλους, αρμονικά και αγαπημένα. Επιτέλους μετά από δύο αποτυχημένους γάμους βρήκε το λιμάνι της.
Με την τηλεόραση δεν είχε καλή σχέση. Το 1976 έπαιξε για πρώτη φορά στην σειρά του Αλέκου Σακελάριου Μια Αθηναία στην Αθήνα, αλλά όπως είπε και η ίδια: «Νομίζω ότι η τηλεόραση δεν μου ταίριαζε. Βλέπεις εμένα δε με χωράει η μικρή οθόνη, εγώ θέλω απλωσιά. Μόνο στη μεγάλη αισθάνομαι ότι μπορώ να παίξω. Η μικρή με πνίγει γι’ αυτό ποτέ μου δεν την αγάπησα, ούτε υποθέτω και εκείνη εμένα».
Αντίθετα όταν έκανε «Το Τρίτο Στεφάνι» στο Γ’ πρόγραμμα του ραδιοφώνου, το απόλαυσε. Τότε το Γ’ Πρόγραμμα το διεύθυνε ο Μάνος Χατζιδάκις και γίνονταν ένα σωρό ωραία πράγματα. Όταν την φώναξαν για να κάνουν την ραδιοφωνική διασκευή στο μυθιστόρημα του Κώστα Ταχτσή με ραδιοσκηνοθεσία του Γιώργου Παυριανού, ενθουσιάστηκε. Πόσο μάλλον όταν της είπαν ότι το ρόλο της γιαγιάς Εκάβης θα τον έκανε η Γεωργία Βασιλειάδου (φωτογραφίες πάνω). Τελικά επειδή δεν τα κατάφερε η Βασιλειάδου (δεν μπόρεσε λόγω μεγάλης ηλικίας), την αντικατέστησε η Σμάρω Στεφανίδου.
Μετά ακολούθησαν πολλά και διάφορα αλλά όλοι τους πια είχαν χάσει το διαολεμένο κέφι που είχαν. Έκαναν και μια αποτυχία στο θέατρο Κοτοπούλη-Ρεξ με την Λυσιστράτη σε διασκευή του Γιώργου Σκούρτη και σκηνοθεσία του Δαλιανίδη αλλά μέσα στο παιχνίδι δεν είναι και η αποτυχία;
- Και κυρία Βλαχοπούλου ερχόμαστε στα χρόνια της ιδιωτικής τηλεόρασης… θα ήθελα να μου πείτε…..
… συγνώμη δεν μπορώ άλλο, είμαι κουρασμένη, πρέπει να φύγω πια, φτάνει…
Όσο για το στρίγγλα και τσιγκούνα που λένε διάφοροι, ελάχιστα μας απασχολεί. Εμείς την Ρένα την βλέπουμε αλλιώς.
-nikosonline.gr
