Που ήμασταν και που είμαστε…

Πάτρα 1998. Στο λιμάνι της πόλης, το αδιαχώρητο. Με αφορμή την φωτογραφία. Οι αράδες, έχουν την υπογραφή του Αλέξανδρου Καλλέργη :

“Πως ήταν η Πάτρα τότε, έσφυζε από ζωή και κανονικότητα!! Τώρα έκαναν το λιμάνι μαγαζάκι κάποιων και δουλεύει για πάρτη τους, χωρίς να έχει καμία σχέση με τότε”.

…διά χειρός Hλία Τσίπα

Συμφωνείς με την κουβέντα του. Iσως, αυτός να είναι ο μοναδικός που αντιστέκεται ακόμη, και σε τσουνάμι μετατρέπεται, με το σημερινό χάλι της. Από τις αρχόντισσες της Ελλάδας, εξελίχθηκε σε πόλη που μισείς. Περασμένα μεγαλεία και διηγώντας να κλαις.

Δίνω την πληροφορία ότι δεν είναι κάποιος άσχετος και διαπλεκόμενος, προϊόν του κομματικού σωλήνα, ο Καλλέργης. Που του έκοψαν τη ..μάσα και επομένως, βγήκε να φωνάξει. Οι δουλειές του είναι πολύ μακριά, έχουν σχέση με το εξωτερικό. Οι γνώσεις του αντιστοιχούν ακριβώς στις γνώσεις ενός ιστορικού, ακαδημαϊκού, τόσο καλά διαβασμένος είναι. Έχει γυρίσει όλο τον πλανήτη και πραγματικά θλίβεται και ντρέπεται για το πως άλλαξαν τα πράγματα στην γενέτειρα του.

Διαβάστε επίσης : Μακάρι στην Πάτρα, να είχαμε έναν… Μπέο

Τα Tsipas Blog παρασκήνια είναι δια χειρός Ηλία Τσίπα... είναι πάντα ενυπόγραφα!
Όσα άρθρα δε φέρουν το σκίτσο με την υπογραφή μου, αναρτώνται από την δημοσιογραφική ομάδα του blog ή υπογράφονται από τον συντάκτη τους.