Για να τα βάλουμε κάτω τα πράγματα. Να τα στρώσουμε σε μια σειρά, διότι όταν ακούς τους παπατζήδες εργατοπατέρες, χάνεις τη μπάλα. Κάνουν παιχνίδι με ταμπέλες, εμείς είμαστε γνήσιοι αριστεροί, στην υπηρεσία του λαού, αυτοί είναι προοδευτικοί δεξιοί και φίλοι των ισχυρών οικονομικών λόμπι, μαζί κατέστρεψαν στην Ελλάδα. Και τρέχα γύρευε. Καλά είναι τα συνθήματα και τα τραγούδια, για να κάνουμε φθηνό επικοινωνιακό show, όμως οι άλλοι – ποιοι;- είναι οι κακοί του έργου.
Μόνο όταν οι συνδικαλιστές στην Πάτρα και όπου αλλού αντιληφθούν πως υπάρχει πάντα μια λύση, για κάθε πρόβλημα, αρκεί να θέλουν να την βρουν. Αρκεί να φύγουν αμέσως, από τα παλιά, το κολλημένο και τον κίτρινο, τον σχεδόν εγκληματικό συνδικαλισμό. Αυτόν που δεν έχει καμιά σχέση με την προστασία των εργασιακών δικαιωμάτων και στο παιχνίδι, μπαίνουν οι προσωπικές φιλοδοξίες και τα σκοτεινά πάθη. Μόνο τότε υπάρχει ελπίδα, να ξαναδούμε ανοιχτό το Καζίνο Ρίου και ανυπομονούμε να το ξαναδούμε!
Πάμε να μάθουμε πιο πολλά, τα νεότερα… κάνοντας κλικ ΕΔΩ
