Τον επικήδειο στην νύχτα, τον έγραψε ο ίδιος, πριν αρκετά χρόνια. Όμως, οι αναμνήσεις αυτές, παραμένουν πάντα ζωντανές και ενισχύονται μέρα με τη μέρα. Δε φεύγουν ποτέ, υπάρχει το αποτύπωμά τους, μέσα στην καρδιά και στο μυαλό του. Προτιμά να πεθάνει, παρά να τις διαγράψει.
Και το βράδυ αργά, όταν γυρνάει κουρασμένος από την δουλειά, όχι αυτός ο άνθρωπος, δεν μπορεί να ηρεμήσει. Τι κάνει δηλαδή ; Ακολουθεί όλο το τελετουργικό, το πολύ γνωστό στην δική του ζωή. Πίνοντας κονιάκ και καπνίζοντας το πούρο, απολαμβάνοντας τη θέα της πισίνας, έξω στην τεράστια αυλή της εκπληκτικής και περίφημης βίλας του, στην Εκάλη, όπου διέμενε, στο παρελθόν, ο Ανδρέας Παπανδρέου…Ανεβαίνει στη μηχανή του χρόνου και γυρνάει σε εκείνα τα χρόνια. Και ξανάσυναντιέται με τον Διαμαντή, τον Νίκο, την Εύα, την Βασιλικούλα, τον Βασιλάκη, την Κέλλυ, τον Σωτηράκη…
Και παίρνει άλλη πτήση, ιδιωτική και με παρέα κανέναν, για να φτάσει στον Γιώργο Αναγνωστόπουλο. Σ’ αυτό το όνομα, σταματάς, δεν λες τίποτα άλλο.
Δείτε το. Το έγραψε στο facebook o επιχειρηματίας Γιάννης Λάσκος.
