Δεν υπήρχε άλλος δρόμος για το Metropolis

Η μεγάλη μαγκιά του Metrpolis, ήταν αφού σήκωσε τον πήχη τόσο ψηλά το καλοκαίρι, στο πιο ψηλό σημείο της ιστορίας του, να το συνεχίσει. Να το κρατήσει σε αυτό το επίπεδο, και τον χειμώνα. Και θα συνεχίσει, δεν θα μπορούσε να ήταν αλλιώς. Όλες οι ομάδες να είναι ενισχυμένες, η νυχτερινή Πάτρα να έχει ξυπνήσει για τα καλά, να θυμίζει πολλά απ’ τα παλιά, τίποτα από τα τελευταία χρόνια, να έχει μετατραπεί σε μια μικρή Θεσσαλονίκη. Και εσύ να να το σκέφτεσαι. Ούτε καν να το σκέπτεσαι. Αφού μπεις σε αυτά τα κόλπα, πρέπει να το πας μέχρι τέρμα, το κόκκαλο, δεν υπάρχει ο δρόμος της επιστροφής. Έτσι πάει!

Με αυτή την έννοια, το Metropolis, που συμπληρώνει 30 χρόνια (1992-20223) από Παρασκευή 11/11, παρουσιάζει (σίγουρα για τις δύο βδομάδες, τώρα για την έναρξη και βλέπουμε μετά) τον Χρήστο Μενιδιάτη. Tραγουδιστής, που απλά λες το όνομα του και ξέρεις πολύ καλά ποιος είναι.

…διά χειρός Hλία Τσίπα

Μαζί του η Μαρία Ιακώβου, το κορίτσι από τα Μαύρα μεσάνυχτα.

Δεν τελειώσαμε. Ενδιαφέρει και αυτή, που τιμά το παραδοσιακό δημοτικό τραγούδι, η πατρινή Έλενα Γεωργαντά.

Συμπληρώνεται το «παζλ» από τον Χάρη Χαλαμούτη, την Χρυσάνθη Παναγιωτακοπούλου και τον Χρήστο Αθανασόπουλο.

Τα Tsipas Blog παρασκήνια είναι δια χειρός Ηλία Τσίπα... είναι πάντα ενυπόγραφα!
Όσα άρθρα δε φέρουν το σκίτσο με την υπογραφή μου, αναρτώνται από την δημοσιογραφική ομάδα του blog ή υπογράφονται από τον συντάκτη τους.