Εντυπωσιάζομαι καθημερινά από το πόσοι πολλοί άνθρωποι νιώθουν την ανάγκη να καταδικάσουν τη Χαμάς, το Ισραήλ, τον Πούτιν, τον Μπάιντεν, τον Μητσοτάκη, τον Κασσελάκη, και όποιο άλλο πρόσωπο παίζει στην επικαιρότητα.
Τι νόημα έχει αυτό; Έχει κάποιο αποτέλεσμα;
Καταλαβαίνω πως πολλοί άνθρωποι ξεδίνουν στα social media, εκτονώνονται και μετά πέφτουν για ύπνο, για να πάνε την επόμενη μέρα στη δουλειά και να συνεχίσουν τη μίζερη ζωή τους.
Αλλά έτσι θα περάσουν τη ζωή τους; Καταδικάζοντας στα social media; Δεν λέω, κάπως πρέπει να ζήσουν ο Μαρκ Ζούκερμπεργκ και ο Έλον Μασκ, και βρήκαν εκατοντάδες εκατομμύρια κορόιδα να δουλεύουν τζάμπα για αυτούς.
Τα δε σχόλια είναι λες και τα γράφουν αγράμματοι και πανηλίθιοι. Σχόλια τύπου Ολυμπιακός ή Παναθηναϊκός, καλό και κακό, άσπρο και μαύρο κλπ. Σαν παιδάκια.
Καμία γνώση, καμία δυνατότητα ανάλυσης μιας κατάστασης. Είναι σαν να μην έχει ανοίξει κανείς βιβλίο στη ζωή του. Βιβλίο δεν έχουν ανοίξει αλλά έχουν απόψεις και βεβαιότητες για όλα τα θέματα. Όλοι με επιφοίτηση.
Άνθρωποι που καταδικάζουν τη βία απ’ όπου κι αν προέρχεται, χωρίς να έχουν διαβάσει ποτέ Ιστορία στη ζωή τους, αλλά, αν τους ρωτήσεις αν καταδικάζουν τη βία της Επανάστασης του 1821 ή της Γαλλικής Επανάστασης, παθαίνουν εγκεφαλικό· τις έχουν για αναίμακτες και ειρηνικές επαναστάσεις.
Οι ίδιοι άνθρωποι που γράφουν τις αποψάρες τους για το Μεσανατολικό, γράφουν και τριάντα σχόλια για κάθε ελληνικό σίριαλ την ώρα που το παρακολουθούν, για να σχολιάσουν το πόσο ωραίο ζευγάρι είναι οι πρωταγωνιστές, πόσο πoυτάνα είναι η Μαρία που φασώθηκε με τον άνδρα της αδελφής της, πόσο γκόμενος είναι ο παπάς του χωριού και άλλα τέτοια (σ.σ. Για να σχολιάζουν τόσοι άνθρωποι στα social media τα σίριαλ την ώρα που τα παρακολουθούν, πρέπει να παίζει τρελή μοναξιά εκεί έξω.)
Δεν ξέρω αν το έχετε παρατηρήσει αλλά, από πότε που εμφανίστηκαν τα social media, οι εξουσίες μας έχουν πάρει και τα σώβρακα.
Μπαίνεις στα social media και νομίζεις πως γίνεται επανάσταση αλλά, στην πραγματική ζωή, όλοι είναι υποταγμένοι και προσκυνημένοι.
Θα πρότεινα στους ανθρώπους να διαβάζουν βιβλία πριν …καταδικάσουν. Το διάβασμα είναι μια συναρπαστική εμπειρία και σε βοηθάει να κατανοήσεις τον κόσμο στον οποίον ζεις. Αφού δεν θα αλλάξεις τον κόσμο γράφοντας αποψάρες στα social media, προσπάθησε τουλάχιστον να τον κατανοήσεις. Θα σε βοηθήσει στη ζωή σου αυτό.
Επίσης, θέλω να πω πως καλά κάνετε και καταδικάζετε τους πάντες και τα πάντα στα social media αλλά δεν βλέπω να αποδίδουν οι διαδικτυακές καταδίκες. Καταδικάζει ο Μήτσος και η Κούλα τη βία στο Twitter αλλά δεν σταματάει ο πόλεμος.
Οπότε, θα σας συνιστούσα, εκτός από το να καταδικάζετε έναν πόλεμο, να ρίχνετε και ένα ξεμάτιασμα.
Ένα ξεμάτιασμα, ένας αγιασμός, ένα ευχέλαιο, μια αγρυπνία στα social media, μπορεί να βάλουν τέλος στους πολέμους και τις αδικίες, και οι άνθρωποι να ζουν στο εξής αδελφωμένοι.
-από pitsirikos.net
