Του Θοδωρή Μπούντα
Τελευταία φορά που είχα πάει στην Αλβανία ήταν το 1995 ως απεσταλμένος εφημερίδας για να καλύψω τον ακήρυκτο τότε εμφύλιο. Αυτό που είδα ήταν φτώχεια, απελπισία και σχεδόν τους πάντες να κρατούν από ένα καλάσνικοφ. Σχεδόν είκοσι χρόνια μετά, επισκέφθηκα την ίδια χώρα για εντελώς διαφορετικό λόγο. Την εμφάνιση γνωστού Έλληνα τραγουδιστή στα εγκαίνια του πρώτου μπουζουξίδικου των Τιράνων. Δύο ώρες από τη Θεσσαλονίκη μέχρι το τελωνείο της Κρυσταλλοπηγής με το αυτοκίνητο, οι διαδικασίες εξπρές, δείχνεις μόνο ταυτότητα και το ταξίδι στη γειτονική χώρα και τον χρόνο αρχίζει. Οι εκπλήξεις διαδέχονται η μια την άλλη..
Πρώτη πόλη η Κορυτσά. Παντού χτίζονται πολυτελή σπίτια και ξενοδοχεία. Οι αρχιτεκτονικές τάσεις είναι δύο. Η έπαυλη των Κάριγκτον στο σίριαλ της δεκαετίας του 80 «Δυναστεία» και τα μεσαιωνικά κάστρα. Τα δεύτερα είναι η μεγάλη εμμονή των Αλβανών. Ρωτάω γιατί και η απάντηση από τον Αλβανό συνοδό είναι άμεση «Όλοι οι Αλβανοί θέλουν να γίνουν βασιλιάδες». Σχολάει ένα γυμνάσιο. Οι μαθητές και οι μαθήτριες θα μπορούσαν να βγαίνουν από ένα ελληνικό σχολείο και μάλιστα περιοχής υψηλών εισοδημάτων. Στο δρόμο παντού εργοτάξια. Φτιάχνουν τη νέα εθνική οδό για τα Τίρανα τρυπώντας όλα τα βουνά. Ποιοι έχουν αναλάβει τα περισσότερα έργα; Έλληνες μεγαλοεργολάβοι-εκδότες και μάλιστα χωρίς διαγωνισμούς όπως μου ψιθυρίζουν στο αυτί. Πρωτότυπο ε;
Διαβάστε τη συνέχεια ΕΔΩ
