Το πρόβλημα με την ελπίδα είναι ότι συνήθως αφορά και έργα άλλων και επόμενος να πληρώσεις εσύ τα σπασμένα, που την έτρεφες με όνειρα. Αυτός που ελπίζει, όταν το συναίσθημα της ελπίδας δεν εξαρτάται μόνο από την δική του πραγματικότητα, κινδυνεύει να πικραθεί, όχι απλά να απογοητευτεί.
Καλό είναι, λένε οι αφελείς, ο άνθρωπος να είναι αισιόδοξος. Να ελπίζει. Γιατί, όχι; Αν, όμως, η ελπίδα είναι συνδυασμός ενός συνόλου παραγόντων, συμπεριφορών και κινδύνων, είσαι με τη ψυχή στο στόμα. Και αν οι συμπεριφορές των άλλων, επιφυλάσσουν τραγική συνέχεια, τότε σου προκαλεί πανικό και μελαγχολία και ηττοπάθεια. Η προσγείωση στην πραγματικότητα επιφέρει καταστρεπτικά αποτελέσματα.
Η περίπτωση του εστίασης. Άνοιξαν τα εμπορικά καταστήματα και οι πρώτες ουρές, πονάνε περισσότερο και από τα κανονικά χαστούκια. Την επανάφεραν στα ίσα της. Στα κυβικά της. Διότι οι κυβερνώντες είπαν, Θα περιμένουμε να είναι καλά παιδάκια στα μαγαζιά λιανικής και θα ανοίξετε και εσείς..!!!
Η φράση ειπώθηκε από τον αυτοδημιούργητο επιχειρηματία εστίασης, αλλά και της νύχτας, Μωνώλη Μούτσο, και είναι ολότελα σωστή.
Διαβάστε επίσης : Εστίαση- Νύχτα : Το καλύτερο από τα καλύτερα σενάρια
