Μέρες περίεργες, αλλά και μπερδεμένες. Τις λες και μέρες άρρωστες. Μέρες με θερμότητα πειραγμένη, δηλητηριασμένη. Δεν παίζει το Tsipas Blog να μην ξέρει τι γράφει, τι λέει. Μαζεύτηκαν στο μυαλό μου σήμερα Σάββατο, οι μεγάλες σκέψεις. Οι G20, οι οποίες αξίζει να τις προβάλλω προς τα έξω.
Φαινόμενο πολυσύχναστο, κεντρικό, που έχει πολύ φασαρία, δουλειά, κόσμο. Πολλές βγαίνουν να ξενυχτίσουν, να μεθύσουν. Φτάνει η ώρα του πρωινού και έχουν καταλήξει στο κρεβάτι, με κάποιον, που προφανώς γουστάρουν να κάνουν το κομμάτι αυτό. Αλλά επειδή είναι άσημος, κάποιος που δεν έχει σημαδέψει το ευρύ κοινό. Ένας τύπος με ανύπαρκτη “κυκλοφορία”, είναι όλα καλά.
Είπαμε, όμως. Σε πολλές περιπτώσεις, αυτό αλλάζει, δεν είναι όλα καλά, αν είσαι φορτωμένος, με δημοσιότητά και λεφτά. Η ιστορία έχει τόσα και τόσα παραδείγματα.
Με μια τελευταία δυνατή σκέψη, όλα αυτά καταλήγουν αναπόφευκτα στο να “ποινικοποιηθεί” το φλερτ, το κανονικό, όχι το επίμονο.
