Είμαστε σε λούκι. Χοντρά χωμένοι στο λούκι, το άγνωστο. Ποιος να το περίμενε ότι θα μας τύχαινε τέτοιο έργο. Λέω για το κόλπο με τον Κορονοϊό. Οπότε, δεν μπορείς να ξέρεις τι σε περιμένει. Δεν είσαι σε θέση να μετρήσεις, όχι αν θα βγάλεις όσα έβγαζες, αλλά αν θα έχεις φαγητό το βράδυ να φας. Σε πολλές περιπέτειες θα το δεις αυτό. Ακόμη και μεγάλοι, που είχαν μια άλφα δυνατότητα, πλέον είναι σε ζόρια. Και τα πιο μεγάλα είναι μπροστά τους. Καμιά πιθανότητα δεν δείχνει ότι θα την βγάλουν καθαρή. Μιλάμε για κανονική κατάρα.
Επειδή κανείς δεν ντύνεται Ρομπέν των Δασών, Δον Κιχώτης, Ζορό, Μπάτμαν, που θα εμπνεύσουν, αγωνιζόμενοι υπέρ των φτωχών και των αδυνάτων. Ε, όχι και κανείς. Μη τους βάλουμε όλους στο ίδιο τσουβάλι. Τον επιχειρηματία Δημήτρη Φιντιρίκο θα τον βγάλεις, γιατί όταν ”άλλοι” είναι “εξαφανισμένοι”, αυτός είναι εδώ. Μόνιμα εδώ. Με τέτοια συχνότατα, που το κονταίρ έχει πια χάσει το μέτρημα.
Στο λογαριασμό, βάλτε και την τόσο βαθιά ανθρώπινη κίνηση που έκανε χθες. Πήγε στο κέντρο της Αθήνας, μαζί με τον υπερμαραθωνοδρόμο Μάριο Γιαννάκο, τον πρώτο Έλληνα υποψήφιο αστροναύτη, Αύγουστο Πανταζίδη και τον -πρώτο Έλληνα Ολυμπιονίκη στο τζούντο- Ηλία Ηλιάδη. Αυτοί, λοιπόν, μαζεύτηκαν και βρέθηκαν όλοι μαζί. Όχι για καυλάντα, αλλά με τα ποδήλατα τους, μοίρασαν μερίδες φαγητού σε άπορους συμπολίτες μας.
Κάτι λέει αυτό. Κάτι σημαίνει. Τι; Ποιος έχει την εξήγηση; Το tsipasblog.gr την έχει. Αξίζουν το μπράβο, και να κάνουν και άλλοι δυνατοί αυτό, γιατί μόνο αν υπάρξουν τέτοιες πρωτοβουλίες, ο κόσμος μας θα γίνει καλύτερος. Αυτός που θέλουμε.
Διαβάστε επίσης : Την “δουλειά” στην Ελασσόνα την τελείωσε [εικόνες, βίντεο]
