Πως τα φέρνει τούμπα η ζωή. Από τη δεκαετία του ’60 άρχισαν να δουλεύουν οι μηχανές στην Ελλάδα και να κυκλοφορεί χρήμα. Μέχρι τότε είμασταν στεγνοί, Λεφτά μπαίνανε απ’ έξω, από τους Έλληνες ναυτικούς. Κάθε οικογένεια σχεδόν είχε έναν στη θάλασσα. Λεφτά βγαίνανε και από τον τουρισμό. Στην Ελλάδα υπήρχε πια η οικονομική άνεση, ενώ είχαν πέσει στην πείνα οι παραμύθι φούρναρης σοσιαλιστικές χώρες της γειτονιάς μας. Αλβανία, Βουλγαρία, Ρουμανία και σία.
Βούλγαρος τουρίστας στην Ελλάδα; Σενάριο πολιτικής φαντασίας! Από τη δεκαετία του ’70 ο μέσος Έλληνας έγινε γιωταχής, καβάλαγε το αμάξι και Χριστούγεννα, Πάσχα και όποτε έβρισκε τριήμερα την κοπάναγε στο χωριό του. Από τότε ξεκίνησαν και οι εξορμήσεις, τετραήμερες, εξαήμερες, πρώτα με πούλμαν μέχρι τη Βάρνα της Βουλγαρίας. Και στο ζευγάρι Πράγα – Βιέννη.
Πέρασαν τα χρόνια, έγινε η μεγάλη αλλαγή στην Ανατολική Ευρώπη, γκρεμίστηκαν τα καθεστώτα τέλη της δεκαετίας του ΄80 και φτιάχτηκε καινούργιο σκηνικό. Και κάθε Πάσχα Σέρβοι και Βούλγαροι, Σκοπιανοί, αλλά και Ρουμάνοι, μιλάμε για χιλιάδες, πολλές χιλιάδες Ι.Χ. περνάνε τα σύνορα. Οι Βαλκάνιοι έχουν κάνει… γειτονιά τους τη Χαλκιδική. Γιατί όχι, έρχονται σε καλύτερο τόπο και τρώνε πολύ καλύτερα και πιο φθηνά απ’ ό,τι στην πατρίδα τους.
Στα πρώτα χρόνια μετά την πολιτική αλλαγή οι Βαλκάνιοι δεν είχαν να φάνε, ερχόντουσαν στην Ελλάδα μόνο να δουλέψουν, άνδρες στην οικοδομή, γυναίκες να πλένουν πιάτα σε ταβέρνες και βοηθητικές σε σπίτια. Κι όταν άρχισαν να στέκονται στα πόδια τους στη πατρίδα τους έγιναν γιωταχήδες και την έκαναν σε κάθε ευκαιρία για τουρισμό στην Ελλάδα. Στην Βόρεια Ελλάδα, κυρίως.
-apodytiriakias.gr
