Η θέση του προπονητή παραμένει “κενή” στην Παναχαΐκή, μετά την παραίτηση του Σπύρου Μπαξεβάνου.
Το αξιοσημείωτο. Βροχή τα ρεπορτάζ για την στασιμότητα στο θέμα προπονητή της ΠΑΕ. Λες και θα λυθεί το πρόβλημα της Παναχαΐκής. Λες αυτό και μόνο χρειαζόταν η ΠΑΕ του μεγαλομετέχου Σάκη Καλογερόπουλου, προκειμένου να επανέλθει στην κανονοκότητα. Τόσο… αθώα και άσχετα το παρουσιάζουν τα έγκυρα μέσα.
Δεν το συζητάμε ότι ο προπονητής, όποιος κι αν είναι αυτός, είναι απαραίτητος. Υπέραπαραίτητος. Τόσο όσο και ο τεχνικός διευθυντής, η δουλειά του οποίου εξαρτάται από τα κυβικά και την κλάση του προπονητή. Μια παρατήρηση αναγκαία στην κουβέντα…
Σχεδόν σε κάθε ΠΑΕ διαφέρει ο ρόλος του προπονητή. Επειδή είναι δομημένες διαφορετικές οι συνθήκες δουλειάς, γενικά το περιβάλλον στην ΠΑΕ, που ορίζεται από τον όποιον μεγαλομέτοχο. Ύστερα είναι και η διαφορετικότητα του επαγγελματία, ο οποίος αναλαμβάνει τις υποχρεώσεις του τεχνικού διευθυντή.
Πέρα απ’ αυτό. Το παιχνίδι στην Παναχαΐκή το κάνει έτσι ή αλλιώς ο Καλογερόπουλος. Η τσέπη του ομογενή επιχειρηματία, όχι ο προπονητής. Ανάλογα με το μπάτζετ που αυτός του εγκρίνει. Σίγουρα μετράνε τα κονέ του, η ατζέντα του, η επαγγελματική του εντιμότητα, οι ικανότητες του, αλλά είναι ο ορισμός της αφέλειας να περιμένει κανείς θαύματα και μαγικά.
Διαβάστε ακόμα: Η Παναχαΐκή σήμερα πατάει στο πουθενά
