Παρατηρώ πως πολλοί Έλληνες πωρώνονται ακόμα με κόμματα και πολιτικούς, και τσακώνονται και μεταξύ τους. Παιδιά, χαζοί είστε; Χαζοί είστε.
Οι μόνοι που μπορώ να καταλάβω γιατί σκοτώνονται ακόμα για κόμματα και πολιτικούς στην Ελλάδα, είναι αυτοί που πληρώνονται από τα κόμματα και τους πολιτικούς. Το καταλαβαίνω γιατί αυτή είναι η δουλειά τους. Και η δουλειά δεν είναι ντροπή. Η δουλειά είναι ντροπή και αίσχος.
Οι υπόλοιποι τι ζόρι τραβάτε;
Αν οι πολιτικοί είχαν σημασία στην Ελλάδα, δεν θα ήταν πρωθυπουργός ο Κυριάκος Μητσοτάκης και δεν θα ήταν υπουργοί ο Άδωνις Γεωργιάδης, ο Μάκης Βορίδης, ο Βασίλης Κικίλιας και όλες αυτές οι εξέχουσες προσωπικότητες. Θα ήταν άλλοι στην θέση τους.
Αν τα κόμματα είχαν σημασία στην Ελλάδα, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα είχε για υποψήφιους προέδρους του τον Στέφανο Κασσελάκη και την Έφη Αχτσιόγλου.
Αυτό πόσο δύσκολο είναι να το καταλάβει κάποιος;
Μόνο τα πολιτικά πρόσωπα να προσέξεις λίγο, καταλαβαίνεις πως στην Ελλάδα η πολιτική και οι πολιτικοί δεν έχουν λόγο ύπαρξης. Είναι διακοσμητικοί.
Δεν είναι πολιτικοί, είναι ηθοποιοί.
Αν δεις έναν ηθοποιό στο θέατρο να υποδύεται έναν πρωθυπουργό ή έναν υπουργό, θα αρχίσεις να του κάνεις τα παράπονά σου για το χάλι της χώρας στην διάρκεια της παράστασης ή θα πας μετά στο καμαρίνι του να του πεις πως τα νοσοκομεία είναι διαλυμένα;
Όχι, δεν θα το κάνεις. Τότε, γιατί έχεις παράπονα από τους ηθοποιούς που υποδύονται την κυβέρνηση στο προτεκτοράτο; Απόλαυσε την παράσταση του πρωθυπουργού και των υπουργών. Εσύ την έχεις πληρώσει κι αυτήν.
Λέγεται και γράφεται διαρκώς πως η κυβέρνηση ασκεί επικοινωνιακή πολιτική.
Τι άλλο μπορεί να κάνει μια κυβέρνηση σε ένα προτεκτοράτο, όπως η Ελλάδα, μετά την χρεοκοπία, τα Μνημόνια και πάνω από 400 δισεκατομμύρια δημόσιο χρέος;
Μόνο επικοινωνιακή πολιτική μπορεί να κάνει. Έργα δεν μπορεί να κάνει. Και να μπορεί να κάνει έργα, θα φαγωθούν τα χρήματα από τους γνωστούς επιτήδειους, οπότε τα έργα θα γίνουν μισά και επικίνδυνα. Αυτή είναι η Ιστορία της Ελλάδας. Ανοίξτε και κάνα βιβλίο.
Αναρωτιέμαι γιατί η χρεοκοπία της χώρας, τα Μνημόνια και όσα ακολούθησαν -με το δημοψήφισμα κλπ- δεν δίδαξαν απολύτως τίποτα σε τόσους πολλούς Έλληνες.
Ακόμα οι άνθρωποι αναζητούν σωτήρες και ενθουσιάζονται με ανθρώπους που ένα μήνα πριν δεν ήξεραν καν ότι υπάρχουν, ακόμα κι αν αυτοί οι άνθρωποι λένε τη μία κοτσάνα μετά την άλλη. Το να σου συμβεί αυτό με γκόμενα/ο, το καταλαβαίνω, έχει συμβεί σε όλους. Αλλά με πολιτικό σε προτεκτοράτο;
Αυτή η ιστορία με τον Στέφανο Κασσελάκη είναι πολύ χαρακτηριστική. Τον Αύγουστο δεν τον ξέρουν καν, τον Σεπτέμβριο τον κάνουν σωτήρα, αν και, ουσιαστικά, γνωρίζουν για τον Κασσελάκη μόνο όσα έχει πει ο ίδιος για τον εαυτό του.
Από την άλλη, λένε κάποιοι πως ο Κασσελάκης άλλα έλεγε στο παρελθόν και άλλα λέει τώρα. Αλήθεια, τι μου λέτε; Ο Τσίπρας θυμάστε τι έλεγε πριν γίνει πρωθυπουργός; Ο Μητσοτάκης θυμάστε τι έλεγε; Εσείς θυμάστε τι λέγατε στο παρελθόν;
Υπάρχουν κι αυτοί που σοκάρονται επειδή, μετά την πρωτιά του Κασσελάκη την πρώτη Κυριακή, τώρα δηλώνουν την υποστήριξή τους στον Κασσελάκη οι άνθρωποι που τον κορόιδευαν ή τον έβριζαν πριν από μια εβδομάδα.
Παιδιά, που ζείτε; Δεν σας έχει συμβεί αυτό στις ζωές σας; Δεν σας το έχουν κάνει; Δεν το έχετε κάνει; Δεν πουλήσατε φίλους ή συναδέλφους για να σώσετε την πάρτη σας; Όχι, ε; Ναι, αυτοί που βλέπω να τα κάνουν αυτά καθημερινά είναι εξωγήινοι και μετανάστες. Οι Έλληνες ποτέ.
Διάβασα πρόσφατα κάτι πολύ ενδιαφέρον και το γράφω όπως το θυμάμαι:
Αν πεθάνει ένας φίλος σου, μη βιαστείς να τον θάψεις. Άσ’ τον άταφο και, όταν έρθουν τα κοράκια να φάνε το πτώμα, θα κάνεις πολλούς νέους φίλους.
Αυτά που συμβαίνουν στην “πολιτική” ζωή της Ελλάδας, λένε περισσότερα για τους Έλληνες πολίτες, παρά για τους Έλληνες πολιτικούς.
Το μεγάλο πρόβλημα της Ελλάδας είναι το έμψυχο δυναμικό της. Μια χώρα τίγκα στα αμόρφωτα λαμόγια.
Ξέρετε ποια είναι η λύση για την Ελλάδα;
Το να φύγουν όλα τα μυαλά από την Ελλάδα είναι η λύση για την Ελλάδα.
Δεν το λέω εγώ αυτό, το λέει ο Στέφανος Κασσελάκης το 2015, όταν ο Κασσελάκης έμοιαζε στον Στράτο Τζώρτζογλου και κυβέρνηση ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ -το κόμμα στο οποίο τώρα θέλει να γίνει πρόεδρος- και, προφανώς, η μπίζνα του Κασσελάκη το 2015 ήταν άλλη από αυτή που είναι σήμερα. Τώρα που επέστρεψε το “μυαλό” Κασσελάκης στην Ελλάδα, όλα θα πάνε καλά στην Ελλάδα.
Εγώ, πάντως, επειδή δεν αλλάζω γνώμη ανάλογα με το συμφέρον μου, συνεχίζω και σήμερα να λέω στους νέους Έλληνες -μυαλά ή όχι και πολύ μυαλά- να φύγουν στο εξωτερικό για να ζήσουν με αξιοπρέπεια.
Παιδιά, φύγετε πριν επιστρέψουν όλοι οι Μητσοτάκηδες και οι Κασσελάκηδες για να σώσουν τους καθυστερημένους που θα έχουν παραμείνει στην Ελλάδα.
(Όσοι έχουν γοητευτεί από το μοντέλο Κασσελάκη, θα πρέπει να τον κάνουν πρωθυπουργό σύντομα, γιατί τα μαλλιά του αραιώνουν γρήγορα, ενώ είδα και τον πατέρα του και παρατήρησα πως παίζει τριχόπτωση στην οικογένεια. Καλά, λεφτά υπάρχουν, θα βάλει και μαλλιά. Πάνω από το μυαλό.)
πηγή : pitsirikos.net
