Δεν έλειψε κανείς και δεν αναμενόταν. Το ακριβώς αντίθετο αναμενόταν. Το οποίο και έγινε. Και δεν συμβαίνει κάθε μέρα. Όλους τους τραγουδιστές, μα όλους, από τους πιο μεγάλους μέχρι τους πιο μικρούς, που θέλουν να γίνουν μεγάλοι, τους είδαμε την Τρίτη 18/10, στις 20:30, στο Public Café Συντάγματος.
Γιατί εκεί ; Ήταν η παρουσίαση του βιβλίου του Γιώργου Αρσενάκου, με τίτλο «Ένα θέλω μπορεί».
Και επιβεβαιώνεται με τον πιο εμφατικό τρόπο, αυτό που είχε γράψει παλιότερα το tsipasblog.gr και είχε γράψει ιστορία. Πως ο συνιδρυτής και CEO της δισκογραφικής εταιρίας Panik Records, είναι αυτή τη στιγμή, το Νο 1 αφεντικό της ελληνικής νύχτας. Κυβέρνηση και με την βούλα. Πολύ πάνω από τους επιχειρηματίες. Στα ίσα το λέμε. Χωρίς καμιά ντροπή.
Για να καταλάβεις τον άθλο του, διάβασε την πληροφορία, αξίας ιστορικού ντοκουμέντου. Πριν αρκετά πολλά χρόνια, που ο Γιώργος Τσαλίκης, μεγαλουργούσε στο Fever του Θανάση Παπαγεωργίου. Ο Αρσενάκος ήταν ο καμαρινάκιας του. Κι αυτό που κατάφερε, είναι πράγματι γεγονός άξιο να μνημονευτεί.
Την συνταγή που ακολούθησε, αυτή κι αν είναι συνταγή. Και όχι μόνο για τραγουδιστές, μπουζούκια, δισκογραφικές, για τα πάντα στη ζωή είναι. Όπως ο ίδιος έχει αποκαλύψει : Όταν θέλεις κάτι πολύ, δεν υπάρχει δεν μπορώ, υπάρχει μόνο μπορώ. Μέχρι κι εγώ έριξα τρία δάκρυα, ψέματα, δυο σίγουρα. Μόλις πήρα πρέφα ότι δεν κράτησε τη συγκίνηση του.
Μάλιστα, κύριε. Οι μηντιάρχες και οι συντάκτες και αρχισυντάκτες των μέσων, που καθημερινά δεν έχουν κανένα πρόβλημα να ξεβρακώνονται. Την ιστορία του Αρσενάκου πρέπει να παίξουν, τέτοια προϊόντα, και να μην πλασάρουν άλλο τα σκουπίδια.
