Νονά 5χρονη, αλλά σίγουρα ..παρθένα

Ένα ορφανό φτωχόπαιδο 15χρονο μετά τον πόλεμο πουλούσε σάμαλι τις Κυριακές έξω από τα γήπεδα της Νέας Φιλαδέλφειας και της Ριζούπολης. Ήταν αυτός που μετά από τέσσερα χρόνια, το 1950, ανέβηκε για πρώτη φορά στο πάλκο και δυο χρόνια αργότερα κτύπησε τον πρώτο δίσκο. Το μεγαλύτερο όνομα Έλληνα τραγουδιστή, ο θρυλικός Στέλιος Καζαντζίδης γεννήθηκε Αύγουστο του 1931, στη Νέα Ιωνία και πέθανε το 2001, σα σήμερα 14 Σεπτεμβρίου. Ο ποντιακής καταγωγής Καζαμτζίδης πέθανε την Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας Ελλήνων της Μικράς Ασίας.

Το 2008 ο αποδυτηριάκιας έγραψε το σεντόνι ΑΜΑΝΕΔΕΣ ΚΑΙ ΕΜΒΑΤΗΡΙΑ (υπάρχει στη σελίδα μας) και βάζει κάτω το «Φαινόμενο Καζαντζίδης» και το κάνει κομμάτια, έτοιμο για φάγωμα.

…διά χειρός Hλία Τσίπα

Μίλησα για σάμαλι… Από πιτσιρικάς ο Στέλιος ένοιωσε στο πετσί του αυτό που λέγεται κοινωνική αδικία, κοινωνική ανισότητα, στην περίοδο του εμφυλίου πολέμου, και για να ζήσει πουλούσε τσιγάρα στους φαντάρους στο Σταθμό Λαρίσης, κάστανα στην Ομόνοια, έκανε τον βοηθό νερουλά, παράλληλα δούλευε σε οικοδομή.

Χωρίζει την Καίτη Γκρέυ, που τότε ήταν μελαχροινή, και γνωρίζει στη Θεσσαλονίκη την Μαρινέλλα (φώτο με τον Νίκο Κούρκουλο), γίνονται ντουέτο και παντρεύονται το 1964, γάμος που κράτησε ένα χρόνο. Αθώος στα νειάτα του, στο πρώτο ραντεβού με την Μαρινέλλα, την πήρε στη βάρκα και πήγαν για ψάρεμα. Έτσι έμεινε μέχρι το τέλος, άδολος, άκακος, απονήρευτος. Πέθανε από καρκίνο στα 70 του.

Το Δεκέμβριο του 2017, με χορηγία του Δημήτρη Μελισσανίδη, μουσική εκδήλωση – παράσταση στο Θέατρο Παλλάς, για την παρουσίαση του βιβλίου του Γιώργου Λιάνη. Ένα ακόμα βιβλίο, αν δεν κάνω λάθος στο μέτρημα ίσως το 17ο για τον σεμνό άνθρωπο Καζαντζίδη, και συμφωνεί κανείς ή όχι σίγουρα τον τραγουδιστή που περισσότερο από κάθε άλλον εκφράζει την Ελλάδα, από τη Μικρασιατική Καταστροφή και μέχρι τις πρώτες μεταπολεμικές δεκαετίες.

Λέει ο Γιώργος Λιάνης που γνώρισε πολύ και από πολύ κοντά τον Στέλιο και την μάνα του:

– Η Γεσθημανή έκανε εννέα αποβολές. Στον ύπνο της ήρθε η Παναγία και της έδωσε ελπίδα. ”Θα γεννήσεις αγόρι και θα το βαφτίσεις Στυλιανό, και νονά να είναι μια παρθένα”. Δύσκολο στη γειτονιά να βρισκόταν μια παρθένα! Τελικά, βρέθηκε και ήταν υπερβέβαιο ότι η γειτόνισσα ήταν πράγματι απείρακτη και άξια για το θέλημα της Παναγίας. Η νονά του Καζαντζίδη είναι σήμερα εδώ, είναι η 92χρονη κυρία που στα 7 της χρόνια βάπτισε τον γιο της Γεσθημανής…”

”Όχι, δεν ήμουνα επτά, πέντε χρονών βάπτισα τον Καζαντζίδη, θυμάμαι τον παπά να μου τον δίνει στην αγκαλιά όταν τον έβγαλε από την κολυμπήθρα…”.

-apodytiriakias.gr

Τα Tsipas Blog παρασκήνια είναι δια χειρός Ηλία Τσίπα... είναι πάντα ενυπόγραφα!
Όσα άρθρα δε φέρουν το σκίτσο με την υπογραφή μου, αναρτώνται από την δημοσιογραφική ομάδα του blog ή υπογράφονται από τον συντάκτη τους.