”Κάλεσμα” έκανε κορυφαίο-τατο κεφάλι της νύχτας. Προς το TsipasBlog. Με κεντρικό θέμα, να βγει μπροστά και να αναλάβει πρωτοβουλία, ώστε επιχειρηματίες και τραγουδιστές να κάτσουν στο ίδιο τραπέζι.
Γιατί, όπως μου είπε :
“Eνώ δυστυχώς οδηγούμαστε σε αφανισμό, ο ήχος κλήσης μας, δεν ακούγεται καθόλου. Δεν υπάρχουμε πουθενά. Μας ψάχνουν να μας βρουν, αλλά είμαστε άφαντοι από τον χάρτη. Σε αντίθεση με εσένα Τσίπα, είσαι ο μόνος που μιλάς, που παράγεις κάποιο ήχο, και ουσιαστικά επηρεάζεις όλους αυτούς που σε ακούνε. Παντός εμπλεκομένους στα γεγονότα της νύχτας.
Πρέπει, λοιπόν, να τους πεις, Αφήστε στην άκρη τις κόντρες και τις μαγκιές. Ναι, αυτό. Ελάτε να βοηθήσετε τον άρρωστο να σηκωθεί από το κρεβάτι, να τον κρατάτε όλοι μαζί για να είναι σε θέση να περπατάει. Η παρουσία σας κατά πάνω και όχι γύρω από το κρεβάτι του πόνου είναι απαραίτητη, να δώσετε κουράγιο στον ασθενή να αγωνισθεί, γιατί μοιάζει με ανάπηρο τούτη την εποχή”.
Ώστε, έτσι..Κοιτάζω το ρολόϊ, δεν υπάρχει χρόνος. Κοιτάζω το ημερολόγιο στον τοίχο, κι αυτό μου λέει πως χρόνος μηδέν. Όλα πάνε στραβά και ανάποδα. Επιβεβαιώνω ότι είμεθα στο σωτήριον έτος 2020.
Διαβάστε ακόμα: Η συνάντηση των βουνών της νύχτας και η …απόφαση
