Bράδυ Κυριακής. Και πυροτεχνήματα πέσανε, και βεγγαλικά, όλα μεγέθους extra large (6 ολόκληρων λεπτών) λες και ήταν σε γήπεδο ποδοσφαίρου, ομάδας της Α και όχι της Β εθνικής, και γιορτάζονταν την επίτευξη κάποιου σημαντικού κατορθώματος. Αλλά ήταν στον ουρανό Ρίου-Αντιρρίου, σχεδόν δίπλα από την ομότιτλη γέφυρα.. Με θέα.. πάνω από την θάλασσα! Και επέστρεψε στον πολύ κόσμο, που είχε ξεχυθεί προς τα εκεί, λόγω τριήμερου Αγίου Πνεύματος, αρχικά αφού να μείνει με το στόμα ανοιχτό, στη συνέχεια να το βιντεοσκοπήσει με το κινητό του.
Με ποια αφορμή γίνεται αυτό το γιορταστικό υπερθέαμα ; Ήταν η ερώτηση που γεννήθηκε σε όσους το έβλεπαν. Ανοιγόκλεισαν τα μάτια τους, θαμπωμένοι. Ποιος το κάνει ;
Η απάντηση. Ο Γιώργος Μπάρλος. Βάπτισε τον γιό του, τον Γιώργο Μπάρλο junior, τον διάδοχο. Και στο τραπέζι, που ακολούθησε σε γνωστό μαγαζί εκεί, της περιοχής, για να τον τιμήσει, αποφάσισε να γεμίσει λάμψη, φως και στυλ το ουρανό.
Είναι πράγματι αυτό ένα σημάδι, του προέδρου της Παναχαϊκής, για την επομένη μέρα και τις επερχόμενες εξελίξεις; Για να δείξει στους φιλάθλους της ομάδας, ότι μην ανησυχείτε πολύ, μην ανησυχείτε καθόλου, που ο χρόνος περνάει και ακόμη να ανοίξω τα χαρτιά μου ; Λένε και ξαναλένε, αλλά θέλω λίγο χρόνο, τι να το κάνω τον πολύ. Αποφασίζω σε μια στιγμή.
Φτάνει αυτό, το σημάδι το πάνω ; Ίσως και ναι. Ίσως και όχι. Θα φανεί.
