Είναι o κανόνας του marketing, του λεγόμενου μαγνήτη. Βλέπουν τον μεγάλο, να κάνει κάτι. Ε, τότε ένα πράμα συμβαίνει. Και οι πολλοί άλλοι, κάτι όσο πιο κοντινό σε αυτόν, προσπαθούν να κάνουν. Γιατί ο πρώτος λειτουργεί σαν διαφημιστική πινακίδα, δέλεαρ, κίνητρο, δελεασμός, πειρασμός, ξεμυάλισμα, μάγια, αποπλάνηση, δόλωμα. Τέτοιο αντίκτυπο έχει.
Κώστας Μπερτάκης. Δεν είναι η πιο παλιά καραβάνα στη ντόπια νύχτα, στη διοίκηση νυχτερινών ομάδων. Δεν έχει τα πιο πολλά ένσημα στα νυχτερινά γήπεδα, σε σχέση με άλλους συνάδελφους του, που κουβαλάνε πολλά χρόνια, μια ολόκληρη ζωή. Αλλά αυτόν μελετάνε, αντιγράφουν.
Αφεντικό πολύ ιστορικού νυχτερινού μαγαζιού της Αθήνας. Σε συζήτηση, ιδιωτική, μοναδική, πρωτόγνωρη, άγνωστη στα χρονικά της ελληνικής νύχτας, που είχε με το Tsipas Blog, είχε αναφερθεί στη μεγάλη αλήθεια: ”Βλέπουν τι κάνει ο Μπερτάκης και θέλουν να κάνουν τα ίδια κόλπα με αυτόν. Με τους τραγουδιστές και τα μαγαζιά. Το Fantasia στην Παραλιακή, δεν ήταν τόσο ουαου, ο Μπερτάκης το έκανε ουαου. Απ’ αυτόν, άνοιξε τα φτερά του και πέταξε, πήρε το ένα πρωτάθλημα μετά το άλλο. Και μονίμως τα τελευταία χρόνια, δεν σταματάνε να ρωτάνε. Για το συμβόλαιο ενοικίου, πότε τελειώνει και αν θα ανανεωθεί. Πιθανόν αν δεν το αναλάμβανε αυτός, οι ίδιοι δεν θα είχαν αυτή την σκέψη και συμπεριφορά”.
Έρχεται και το Teatro Athens στη κουβέντα μας. Καλά εκεί τα πράγματα ήταν πολύ χειρότερα. Μιλάει για καταραμένο μαγαζί, που ήταν για χρόνια και μας θυμίζει το γιατί. Όταν λεγόταν “Γέφυρες” και το είχε ο Ανδρέας Παπαδόπουλος. Αυτός είχε αυτοκτονήσει, για να γλιτώσει από τα δυσβάσταχτα χρέη. Ό,τι διαβάζεις. Και δεν το συζητώ. Μην πέσουμε σε λεπτομέρειες και τι μεσολάβησε για να οδηγήσουν στο απονενοημένο διάβημα, τον 47χρονο γαμπρό του Μάκη Χριστοδουλόπουλου. Σήμερα είναι το Νο 1 στις επιχειρήσεις στην νυχτερινή διασκέδαση, στην Ελλάδα, και είναι έργο του Κώστα Μπερτάκη.
Αυτά δεν είναι προσωπικές εκτιμήσεις, αλλά έγκυρες διαπιστώσεις κύκλων της νυχτερινής οικονομίας.
