Το μεγαλείο της δημοκρατίας. Επιλέγεις για κυβερνήτη όποιον θέλεις και λογαριασμό δεν δίνεις. Έτσι κάναμε κι εμείς στις 25 Ιανουαρίου το 2015. Ψηφίσαμε Τσίπρα. Και τον ψηφίσαμε και τον ξαναψηφίσαμε για να σπάσει μερικά μούτρα. Για να βάλει στη θέση τους μερικούς που μας κουνήθηκαν.
Ξεχάσαμε, όμως, κάτι πολύ βασικό. Ο άνθρωπος που στέλναμε στις Βρυξέλλες για να διαπραγματευθεί το μέλλον της χώρας δεν ήξερε τη γλώσσα των συνομιλητών του. Επιπλέον ήταν άψητος επαγγελματικά, άπειρος πολιτικά και – το σημαντικότερο – είχε μάθει να συναλλάσσεται αν όχι σε διαφορετικό νόμισμα, σίγουρα σε διαφορετικής κλίμακας ποσά. Οι άλλοι, οι ξένοι σε δεκάδες δισεκατομμύρια, ο δικός μας σε μερικές χιλιάδες ευρώ.
Η ομόρρυθμη τεχνική εταιρία που είχε συστήσει με τον εξάδελφο του Γ. Τσίπρα ο προηγούμενος πρωθυπουργός παρουσίασε το πρώτο έτος λειτουργίας της, το 2006, κέρδη 7.091 ευρώ και το 2007 ζημιά 3.534,07 ευρώ. Αντίστοιχα, το ατομικό εισόδημα του Αλέξη Τσίπρα είχε κινηθεί στα ίδια χαμηλά. Το 2006 στα 9.500 ευρώ και το 2007 στα 11.174,60 ευρώ. Να, όμως, που ως πρωθυπουργάρα βρέθηκε να κάνει νταραβέρι με την Μέρκελ και την Λαγκάρντ, και για ποια ποσά, παρακαλώ; Για 340 δισεκατομμύρια. Ένα ανεκπαίδευτο στέλεχος, τον οποίον είναι αδύνατον να τον έκανε τμηματάρχη στην επιχείρηση του κάποιος επιχειρηματίας.
Ένας πρωθυπουργός που δεν ξέρει τι θα πει μεροκάματο είχε βαλθεί να λύσει το πρόβλημα της χώρας όχι με όρους οικονομικούς, όπως επέμειναν οι πιστωτές, αλλά με… πολιτικούς. Ποιος φταίει; Όχι, βέβαια, ο ίδιος ο πολιτικός, αλλά το πολιτικό σύστημα. Αυτά τα ολίγα με αφορμή την επιθυμία μας να πούμε χρόνια πολλά στον πρόεδρο του Σύριζα. Γεννήθηκε το 1974, σα σήμερα 28 Ιουλίου.
-apodytiriakias.gr
