Fiat – Peugeot: Η συγχώνευση των δύο εταιρειών είναι η μεγαλύτερη συναλλαγή στην οποία εμπλέκονται δύο αυτοκινητοβιομηχανίες από την εξαγορά της Chrysler από τη Daimler πριν από περίπου δύο δεκαετίες.
Πρόκειται για την πλέον “δραματική” απάντηση του κλάδου στην σταδιακή “δύση” της μηχανής εσωτερικής καύσης και στο τεράστιο κόστος της επένδυσης σε ηλεκτρικά οχήματα. Γιατί λοιπόν οι επενδυτές δεν είναι πιο ενθουσιώδεις; Η μετοχή της Peugeot έχει υποχωρήσει κατά περίπου 10% από την ανακοίνωση των νέων για τις διαπραγματεύσεις με τη Fiat, στα τέλη Οκτωβρίου. Η μετοχή της Fiat, αντίθετα, έχει ενισχυθεί κατά περίπου 16%.
Πριν γίνει γνωστή η συμφωνία, η Peugeot αποτιμάτο υψηλότερα σε σχέση με τη Fiat, αλλά πλέον η κατάσταση έχει αντιστραφεί. Οι επενδυτές της Peugeot πιστεύουν ότι η Fiat κερδίζει περισσότερα από τη συμφωνία και δεν φαίνεται να πιστεύουν ότι η συγχώνευση θα δημιουργήσει μεγάλη προστιθέμενη αξία.
Η κακή προϊστορία των συγχωνεύσεων
Για να είμαστε δίκαιοι, η ιστορία των συγχωνεύσεων στον τομέα των κατασκευαστών αυτοκινήτων δεν έχει αποδειχθεί επιτυχής: ο αποτυχημένος γάμος των Daimler και Chrysler είναι ένα κλασικό παράδειγμα των συγκρούσεων σε επίπεδο επιχειρηματικής κουλτούρας που συνήθως φέρνουν μαζί τους οι συγχωνεύσεις θεωρητικά ισότιμων μερών. Παρ’ όλα αυτά, η Peugeot και η Fiat μοιάζουν αρκετά συγγενείς σε φιλοσοφία – και οι δύο στελεχικές ομάδες είναι σταθερά προσηλωμένες στη δημιουργία αξίας για τους μετόχους, κάτι που δεν μπορεί να ισχυριστεί κανείς πάντα για τους μεγάλους κατασκευαστές – και έχουν άφθονους λόγους να προσπαθήσουν να κάνουν τη συγκεκριμένη συγχώνευση παράδειγμα προς μίμηση.
Το μνημόνιο συνεννόησης που παρουσιάστηκε την Τετάρτη, τουλάχιστον, προσπαθεί να αντιμετωπίσει την απογοήτευση των επενδυτών της Peugeot σχετικά με τους όρους της αρχικής συμφωνίας. Η Fiat διατηρεί την υποχρέωση να πληρώσει στους μετόχους της – συμπεριλαμβανομένης της οικογένειας των δισεκατομμυριούχων Agnelli – ένα εξαιρετικά γενναιόδωρο ειδικό μέρισμα ύψους 5,5 δισ. ευρώ πριν την ολοκλήρωση της συμφωνίας, παρόλο που ο ισολογισμός της είναι συγκριτικά ασθενής και εκτεθειμένος σε πολύ μεγαλύτερους νομικούς κινδύνους (ρύποι οχημάτων diesel, φερόμενες παραβιάσεις της φορολογικής και συνδικαλιστικής νομοθεσίας). Οι μέτοχοι της Peugeot θα λάβουν αντίστοιχα περίπου 3,2 δισ. ευρώ.
Σε μια προσπάθεια να εξισορροπήσει ελαφρώς τα πράγματα, η Fiat σχεδιάζει να διατηρήσει τη συμμετοχή της στην κατασκευαστική εταιρεία ρομπότ Comau, μέχρι την περίοδο μετά την ολοκλήρωση της συμφωνία, γεγονός που σημαίνει ότι περίπου 250 εκατομμύρια ευρώ από την πώλησή της θα μοιραστούν εξίσου και στις δύο ομάδες μετόχων.
Ακόμη κι έτσι, η γαλλική πλευρά εμφανίζεται πολύ γενναιόδωρη από οικονομικής πλευράς, με αντάλλαγμα την απόκτηση του ελέγχου του Δ.Σ. Το αφεντικό της Peugeot, Carlos Tavares, θα έχει την αποφασιστική ψήφο στο συμβούλιο. Το ερώτημα είναι: η συγκεκριμένη επιτυχία αξίζει το οικονομικό αντίτιμο του deal;
Το στοίχημα του Tavares
Ο Tavares έχει δείξει ότι είναι δυνατό να κερδίσει κανείς χρήματα στην Ευρώπη, όπου η Peugeot πραγματοποιεί το 80% των πωλήσεων οχημάτων της. Ωστόσο η ήπειρος θα είναι πιθανότατα μια σκληρή αγορά για τα επόμενα λίγα χρόνια. Οι αυτοκινητοβιομηχανίες ενδέχεται να υποχρεωθούν να προσφέρουν μεγάλες εκπτώσεις προκειμένου να πείσουν τους πελάτες να αγοράσουν ηλεκτρικά οχήματα και έτσι να βοηθήσουν τις εταιρείες να αποφύγουν πρόστιμα από τις ρυθμιστικές αρχές. Τα εντυπωσιακά περιθώρια κέρδους της Peugeot – που πέτυχε λειτουργικό περιθώριο 8,7% για το α΄ εξάμηνο του 2019 – πιθανόν να μην διαρκέσουν για πάντα.
Αντίθετα, το κομμάτι των δραστηριοτήτων της Fiat στην κατασκευή φορτηγών και SUV στη Βόρεια Αμερική αντιπροσωπεύει περίπου τα δύο τρίτα των εσόδων της και δεν φαίνεται τόσο ευάλωτο σε αναταραχές του ρυθμιστικού πλαισίου. Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ δεν είναι οπαδός των αυστηρών κανόνων σε ζητήματα οικονομίας καυσίμου.
Τα δύο μέρη αποκλείουν το κλείσιμο εργοστασίων, εξακολουθούν ωστόσο να αναμένουν ετήσια εξοικονόμηση κόστους μέσω της συγχώνευσης ύψους 3,7 δισ. ευρώ. Φορολογημένα, κεφαλαιοποιημένα και προσαρμοσμένα όσον αφορά το κόστος και τον χρόνο που θα χρειαστούν για την επίτευξη των αποταμιεύσεων, αυτά αντιστοιχούν σε περίπου 4 δισ. ευρώ για κάθε πλευρά του deal.
Το ιστορικό του Tavares στο να φέρνει τα πάνω κάτω σε μια επιχείρηση είναι σίγουρα εντυπωσιακό. Μεταμόρφωσε την Peugeot και στη συνέχεια επανέλαβε την επιτυχία toy με την Opel / Vauxhall, που αποκτήθηκε από την General Motors. Η Fiat δεν θα προσφέρει τόσο γρήγορες “νίκες”: η ιταλική αυτοκινητοβιομηχανία έχει ήδη περικόψει κόστη και βελτιστοποιήσει το κεφάλαιο κίνησής της. Ωστόσο η εξοικονόμηση από τις πλατφόρμες κοινών οχημάτων και από το εμπορικό κομμάτι θα μπορούσε να είναι σημαντική.
Είναι μάλλον μη ρεαλιστικό να περιμένουμε από τους μετόχους να έχουν ενσωματώσει ήδη από τώρα όλα τα υποσχόμενα οφέλη στις κινήσεις τους. Ο Tavares θα πρέπει να τους δείξει πειστικά ότι δεν είναι όλοι οι γάμοι καταδικασμένοι στην αποτυχία.
-capital.gr
