Αντιλαμβάνεσαι σήμερα την πορεία του και δεν το σκέφτεσαι καν, αν η φωνή του σε κυκλώνει και σε κάνει κομμάτι του δάσους, συνέχεια του βουνού. Δε σε ενδιαφέρει αν αυτό που έβγαινε μέσα από τον αείμνηστο Παντελή Παντελίδη ήταν πράμα ευλογημένο. Αν ήταν θεϊκό και σε βάπτιζε άνθρωπο. Το πρώτο και το τελευταίο που σου έρχεται στο νου, σίγουρα σου έρχεται, είναι ότι σε 100 χρόνια θα ξαναγεννηθεί ένας τέτοιος.
Πέθανε σα σήμερα 18 Φεβρουαρίου το 2016, στη λεωφόρο Βουλιαγμένης, στο ύψος του Ελληνικού, σε τροχαίο, στα 32. Γαμώτο! Όποιος τον γνώρισε, σε όποια φάση της σύντομης ζωής του, θα πει το ίδιο. Ότι ήταν Άγιος. Τόσο καλός, τόσο αγαθός, τόσο γαλήνιος, τόσο γνήσιος. Ένα διαμάντι χαρακτήρας, και στη συμπεριφορά. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Νέα Ιωνία Αττικής.
Ο Παντελίδης είναι γνήσιος τραγουδιστής. Διστάζω, μα την αλήθεια, να τον χαρακτηρίσω “τραγουδιστή” όταν έτσι αποκαλούνται ένα κάρο σκουπίδια. Τέλος πάντων.
Έπαιζε από 7 ετών ποδόσφαιρο, αγωνιζόταν ως επιθετικός και κατάφερε να φτάσει σε επαγγελματικό επίπεδο. Στα 17 του οι γιατροί του διαπίστωσαν ότι έπασχε από μυοκαρδιοπάθεια και έτσι αποφάσισε να σταματήσει το ποδόσφαιρο. Aφού έδωσε Πανελλήνιες, μπήκε στη Σχολή Μονίμων Υπαξιωματικών Ναυτικού (ΣΜΥΝ), όπου εργαζόταν ως υπαξιωματικός. Mετά από 10 χρόνια στο Πολεμικό Ναυτικό, αποφάσισε να παραιτηθεί για να πραγματοποιήσει το μεγάλο του όνειρο, να γίνει τραγουδιστής. Έγινε γνωστός όταν τον ανακάλυψε ο Κώστας Μπερτάκης, το 2012, και τον έβαλε με τον Βασίλη Καρρά και την Πάολα στο Teatro music hall. Η πρώτη του δισκογραφική δουλειά ήταν ο δίσκος με τίτλο “Αλκοολικές οι νύχτες” και αγαπήθηκε πολύ.
Είναι τόσο τεράστιο αυτό που έκανε ο Παντελίδης, ο σύγχρονος Δαβίδ με τη σφεντόνα, καθότι νίκησε το παλιό, φθαρμένο σύστημα, που είναι αδύνατον να ξαναγεννηθεί άλλος σαν κι αυτόν. Καμία σχέση με οποιονδήποτε άλλον τραγουδιστή. Αδέλφια του ο Τριαντάφυλλος και ο Κωνσταντίνος, πατέρας του ο Σταύρος Παντελίδης, μητέρα του η Αθηνά Παντελίδη.
Διαβάστε ακόμα: Όλη τους η ζωή μια νύχτα σου
