Το λένε οι δημοσιεύσεις στα δίκτυα τα κοινωνικά και όλο το σκηνικό αρκετών, που τον έζησαν από απόσταση αναπνοής. Που τον “διάβασαν”, που τον πέρασαν από ακτίνες “Χ”, το είναι και την ιστορία του. Που δούλεψαν μαζί του, που χάρηκαν με την επιτυχία του και δάκρυσαν όταν έμαθαν το πιο μεγάλο ψέμα. Αυτοί, λοιπόν, όχι κάποιοι τυχαίοι, σήμερα θυμήθηκαν τον πιο Μεγάλο, που μια νύχτα δική του, όλη μας η ζωή.
Γυρίζω πίσω τον χρόνο. Στις 18 Φεβρουαρίου του 2016, στις 08:20 το πρωί της Πέμπτης, στο ύψος του Ελληνικού, σκοτώθηκε σε τροχαίο, ενώ οδηγούσε αυτοκίνητο Mercedes W164 ML 63 AMG, ο λαϊκός τραγουδιστής Παντελής Παντελίδης. Δεν χρειάζεται να έχεις Νόμπελ Μαθηματικών για να υπολογίσεις πως πάνε 6 χρόνια ακριβώς, από τότε που «ταξίδεψε» για την γειτονιά των αγγέλων. Δυστυχώς! Στην πιο δημιουργική ηλικία. Λίγες ώρες πριν την πρεμιέρα του στο “Teatro”, με Δέσποινα Βανδή και Κώστα Μαρτάκη.
Η ευκαιρία που του δίνεται είναι σπάνια. Αλλά τέτοιες ευκαιρίες δεν έρχονται μόνες τους, εμφανίζονται σε ανθρώπους που διαθέτουν επίσης σπάνιο ταλέντο. Κάτι που ο επιχειρηματίας Κώστας Μπερτάκης σαφώς πίστευε, όπως μαρτυρά η εμπιστοσύνη που του δείχνει. Το 2012, τον βάζει στο “Teatro music hall”, με Καρρά και Πάολα, και πέφτει η Αθήνα.
Εκεί που βρέθηκε ο Παντελίδης, όποιες κι αν ήταν οι προοπτικές του, πιθανότατα να μην βρεθούν οι άλλοι. Την καριέρα του οποίου να μην καταφέρουν να πλησιάσουν, αφήνοντας όπως αυτός το στίγμα τους στην ιστορία.
Η δική του ιστορία, όμως, δεν ήταν ένα και μοναδικό αποτύπωμα ούτε μια γραμμική διαδικασία. Αλλά ένα καρδιογράφημα, με τα πάνω του και τα κάτω του. Ένα διαρκές ρόλερκοστερ συναισθημάτων και διαρκούς προσπάθειας να επιβεβαιώσει εκείνους που πίστεψαν σε αυτόν ή να διαψεύσει τους επικριτές του.
Για να μείνει σε αυτό το «παιχνίδι», χρειάστηκε κάτι ακόμη, που όλοι οι μεγάλοι παίκτες που έχουν πατήσει σ’ αυτή τη γη το έχουν λουστεί. Το παιχνίδι της επιβίωσης στην αμφισβήτηση, στο οποίο το ταλέντο και οι προοπτικές παίζουν τον μικρότερο ρόλο. Χρειάστηκε «στομάχι» και προσωπικότητα, που χτίστηκε μέσα από μεγαλειώδεις εμφανίσεις, αλλά ακόμη πιο πολύ μέσα από μεγάλες γκάφες. Τις στιγμές, δηλαδή, που ο Παντελίδης έσκυψε το κεφάλι του και κοίταξε με καθαρή ματιά το μέλλον, που όμως έμελλε να είναι σύντομο. Δυστυχώς.
Να ‘σαι καλά εκεί που είσαι, Μεγάλε !
