Με το “Ώρες Μικρές” του Γιώργου Μαζωνάκη συντελείται μια επανάσταση. Όλα είναι τελείως διαφορετικά στο εν λόγω κομμάτι. Ο ήχος του μπουζουκιού κυριαρχεί και έχει ως στόχο να το αναδείξει παγκοσμίως. Το video clip του είναι μια ασπρόμαυρη ταινία μικρού μήκους, με ιδιαίτερη αισθητική, στο οποίο συμμετέχουν δεκάδες μουσικοί και επαγγελματίες του μπουζουκιού. Αξίζει να σημειωθεί ότι τα γυρίσματα πραγματοποιήθηκαν στο ναυπηγείο του πατέρα του τραγουδιστή, στο Πέραμα.
Η πρωτοβουλία του Μαζωνάκη αυτή, με το “μπουζούκι”, το ξαναβάζει στο ραδιοφωνικό παιχνίδι, της μουσικής βιομηχανίας και της νύχτας. Οι “διανοούμενοι” ραίνουν με γαρδένιες τον τραγουδιστή και πληθαίνουν η φωνές που του λένε μπράβο, καλά έκανες και μας το θύμησες, το εθνικό μας όργανο, γιατί πραγματικά μας λείπει από τα σημερινά τραγούδια.
Διαβάστε επίσης : Χαρά που δεν κρύβεται
Γυρνώ τον χρόνο πίσω, όταν η αριστοκρατία “χλεύαζε” το μπουζούκι, θεωρώντας το εθνικό μίασμα, ο Θεοδωράκης είχε πει: ”Το ‘παιζαν κάποτε οι χασικλήδες; Τι σημασία έχει; Και το μαχαίρι το παίζουν κάποτε οι φονιάδες, αλλά εμείς κόβουμε ψωμί και τρώμε!”.
Επανέρχομαι και πάλι στο σήμερα και “στέκομαι” στην συγκίνηση της Λένας Ζευγαρά.
