Μαζί με την είδηση, που όπως οι άλλες, έτσι και αυτή, το Τσίπας Μπλοκ σας την έδωσε. Που έκανε πάταγο στην αγαπημένη μου νύχτα. Που έλεγε πως ναυάγησε η συνεργασία Γιώργου Μαζωνάκη – Διονύση Σχοινά. Με την «μαρκίζα», να ήταν αυτή που προκάλεσε την οριστική ρήξη τους, όπως φημολογείται. Αιώνιο το θέμα.
Παράλληλα, έδωσα την απάντηση, στο συνταρακτικό ερώτημα, που σε ρίχνει κατ’ ευθείαν στο κενό. Γιατί γίνεται αυτό πάντα ; Γιατί αυτοί οι τραγουδιστές, που καταγράφονται στην κατηγορία των μεγάλων, κοιτάνε μόνο το εγώ και όχι το εμείς. Ο καθένας μόνος του προσπαθεί να διακριθεί, σε μια προσπάθεια που θέλει ομάδα. Παλιά ήταν οι περισσότεροι έτσι, σήμερα σχεδόν όλοι. Δυστυχώς είναι η αλήθεια. Παρά τον κορονοϊο, τον πόλεμο στην Ουκρανία, την ενεργειακή φτώχεια και την φτώχεια γενικότερα, που έρχεται, έχει έρθει ήδη. Ένα χάος μπροστά μας και κάποιοι συνεχίζουν τις φιγούρες και τα καραγκιοζιλίκια.
Για φαντάσου, ποια θα ήταν η ζωή στον πλανήτη νύχτα, εάν και οι τραγουδιστές, όπως και όλοι οι άλλοι που την γυροβολούν, δεν ήταν μίζερα κολλημένοι στον μικρόκοσμο τους. Ναι, το μόνο δίποδο που κυκλοφορεί στη νύχτα και δεν έχει πάρει χαμπάρι τίποτα, δεν λέει να ξεκαβαλήσει το καλάμι, συνεχίζει να νιώθει σαν τον Πάπα της Ρώμης, είναι ο τραγουδιστής. Ο άρρωστος τραγουδιστής, καμία σχέση με κάθε έννοια κανονικού τραγουδιστή. Και από την άλλη, με διαλυμένες ψυχές. Χωρίς υπερβολή δεν ξέρουν τι συμβαίνει γύρω τους. Απλά θέλουν, θέλουν, θέλουν, μόνο θέλουν. Λες και ο επιχειρηματίας βρέθηκε στο γήπεδο κατά λάθος, απρόσκλητος. Λες και είναι αναγκασμένοι να τρέχουν από φαρμακείο σε φαρμακείο και να μην το βρίσκουν το φάρμακο για την καρδιά.
Η σκέψεις, λοιπόν, οι παραπάνω, που έκανα, δεν ήθελα ποτέ να τις βγάλω προς τα έξω. Πρώτον. Δεν με συμφέρει επαγγελματικά. Γιατί να χρεωθώ μια συμμετοχή, με το ρόλο του κακού, σ’ ένα τέτοιο έργο. Σε μια τέτοια εποχή. Γιατί να παίξω και να χάσω ; Ξέρω ότι θα χάσω. Και δεύτερον. Δεν αφορούν μόνο το Μαζωνάκης-Σχοινάς, που το διέλυσαν τον γάμο. Ξέρω ότι και άλλες μεγάλες συμφωνίες, βρίσκονται σε κωματώδη κατάσταση. Λίγο πριν τον διαλύσουν. Το βλέπω ότι θα χαλάσουν. Πιο σωστά, θα πάθουν πανωλεθρία, τα αφεντικά που επένδυσαν πάνω τους.
Δεν τελειώσαμε. Έχει και συνέχεια.
