Μιλάμε για έργο ζωής. Άρα, μιλάμε και για μεγάλο το άγχος. Κουτό είναι να κάνεις κριτική στον ήχο, στα φώτα, στους τραγουδιστές, στη διαμόρφωση του χώρου, στο πως κυλούσε η ροή, και να βγάζεις από το λογαριασμό την αγωνία και την νυερικότητα εκ μέρους των σχετιζόμενων με την πρόταση.
Για σιγά. Να το δούμε το πράμα και από την… πλευρά του. Χαλάστηκαν πολλά λεφτά. Ναι, το παραδέχθηκαν όλοι με το Area Music Hall. Ε πως αλλιώς θα βλέπατε μαγαζί που θα έπεφτε το σαγόνι στον πιο απαιτητικό νυχτόβιο; Φοβερό αυτό που συνέβη χθες στην Πάτρα. Δεν υπάρχει προηγούμενο. Δεν υπάρχει καμία διάθεση υπερβολής.
Και όταν όλα πήγαν ακριβώς όπως σχεδιάστηκαν, σε τόσο κοντινή απόσταση. Εκεί προς τις πρωινές ώρες, ήρθε και το ξέσπασμα. Αυτό σημαίνει το “Ναι, γαμώτη πουτάνα μου”.. που έγραψε ο ένας εκ των δύο προέδρων αυτού του οργανισμού, Γιάννης Πετρόπουλος. (ο τέρμα δεξιά στην επάνω φώτο). Μην πει κανείς πως το πρώτο βράδυ της νυχτερινής του ζωής δεν έκανε μεγάλη φασαρία τελικά…
