Η Αθηναϊκή νύχτα είναι καταδικασμένη. Γι’ αυτό, άλλωστε, γίνεται χειρότερη από χρόνο σε χρόνο. Σταθερά. Με σιγουριά είναι ο πιο εύκολος τζόγος, να προβλέψει κανείς ότι και τη φετινή σεζόν θα έχει λιγότερες εισπράξεις. Αυτό είναι το μέγα ζητούμενο, όπως σε κάθε μπίζνα. Ποιος ο κύκλος εργασιών, ποιος ο τζίρος του πρότζεκτ, κι όχι… ποιος τραγουδιστής σήκωσε το κατσαρόλι. Χέστηκε η Φατμέ στο γενί τζαμί αν το πήρε αυτός ο αοιδός και το έχασε ένας άλλος.
Η νυχτερινή διασκέδαση από μόνη της είναι αυτοδύναμο προϊόν που τρέφει, που συντηρεί τα νυχτερινά κέντρα. Κανένας τραγουδιστής, κανένα κέντρο, κανείς επιχειρηματίας, καμία δισκογραφική εταιρία, μόνο αυτή, δεν είναι σε θέση να ανεβάσει την εμπορικότητα και την ποιότητα του αθηναϊκού nightlife. Ακόμα και δυο και τρεις επιχειρηματίες, ανώνυμες εταιρείες δηλαδή, να ενώσουν δυνάμεις και να ανεβάσουν κατά πολύ τον πήχη των απαιτήσεων, και πάλι δεν σώζεται οικονομικά το συνολικό προϊόν.
Στην Ελλάδα ασχολούνται, ερασιτεχνικά, δηλαδή πρόχειρα και δίχως επιχειρηματικούς στόχους, με τη λειτουργία των νυχτερινών κέντρων. Όχι και ποτέ με την οργάνωση τους. Τι προϊόν θα βγάλουν στην αγορά, με ποιο σχεδιασμό, ποιο προγραμματισμό, ποιο στόχο.
Η τρέχουσα σεζόν μου θυμίζει, σα να διοργανώνουν στο στάδιο αγώνα δρόμου και καλούν να τρέξουν αθλητές με σωματικά προβλήματα. Τι να δει ο άλλος;
Επαγγελματική ενασχόληση στη νύχτα, είναι εκείνη που στήνεται οργανωτικά, έτσι ώστε να κερδίσει υψηλότερα έσοδα από το πάρκινγκ, τις διαφημίσεις, τους χορηγούς, τις κάβες ποτών, τη διοργάνωση εκδηλώσεων. Όχι μόνο από τους “ουρανοκατέβατους λαγούς”. Στην Αθήνα για να σταθεί σωστά ένα μαγαζί, να… δουλέψει, χρειάζεται τη οικονομική ένεση από κάποιον δυνατό..Και τέτοιοι σήμερα είναι μετρημένοι στα δάχτυλά τους ενός χεριού. Όχι, αυτή τη φορά, δεν θα μπω στην ονοματολογία, για να μην πουν ότι τους κάνω διαφήμιση.
Να μη ανοίξει ποτέ κέντρο αν δεν το συντηρούν οι μπουζοκόφιλοι. Τι να τα κάνουμε τέτοια μαγαζιά, όταν τα ίδια διώχνουν τον κόσμο της νύχτας. Επιτέλους! Δεν έχουμε ανάγκη να πληρώνουμε τραπέζια με τραγουδιστές που δεν ακούγονται. Με βραδιές που γίνονται σε άδεια χώρους. Με κέντρα που δεν είναι σίγουρο πως θα βγάλουν δίμηνο.
Διαβάστε ακόμα στο tsipasblog : Το μεγάλο «τσίρκο» της νύχτας
