Σε εποχή που δεν υπάρχουν ήρωες πια στο έργο, αλλά οι χαρακτήρες είναι τέρατα….Ο πιο γνωστός οραματιστής “για μια καλύτερη Μύκονο”, συνεχίζει να τους βγάζει στη σέντρα

Με τα τόσα άπλυτα, που τους έχει βγάλει στη φόρα ο Φλώριος Ασημομύτης, που είναι μόνο στη Μύκονο επιχειρηματίας, και που αναδεικνύουν την πιο άρρωστη εικόνα του νησιού. Και εννοείται πως ότι λάμπει δεν είναι χρυσός. Θα έπρεπε να προκαλέσει αντιδράσεις και να υπάρξει εισαγγελική παρέμβαση. Άνετα. Μια Μύκονος σε κατάσταση Κολομβία, που οι κανόνες δεν υπάρχουν πια. Η ανομία είναι πολύ προκλητική, κάνει πρωταθλητισμό.

Εκτιμώ ότι ο Φλώριος λέει τις αλήθειες, στέκεται στο ιστορικό του ύψος, και όλα αυτά, σε εποχή που δεν υπάρχουν ήρωες πια στο έργο, αλλά οι χαρακτήρες είναι τέρατα. 

…διά χειρός Hλία Τσίπα

Αξίζουν προσεκτικής μελέτης, τα τελευταία που έγραψε στο facebook :

Στη ζωή υπάρχουν οι κανόνες και οι εξαιρέσεις αυτών. Έτσι διατηρείται η τάξη των πραγμάτων και δίνεται η δυνατότητα να ξεχωρίζουν οι διαφορετικότητες, οι οποίες άλλοτε είναι αποδεκτές και άλλοτε όχι. Τι γίνεται στην περίπτωση που οι εξαιρέσεις γίνονται ο κανόνας, καταλήγοντας η έννοια αυτού να αλλοιώνεται τόσο που δεν υπάρχει πλέον ορθολογισμός στα κριτήρια ταξινόμησης των εννοιών? Που οδηγεί όλη αυτή η παράλογη πορεία? Στο χάος.. Σε μία κατάσταση που η λογική στοχοποιείται και η παράνοια βασιλεύει..

Αυτή είναι η κατάσταση που βιώνει η Μύκονος τα τελευταία χρόνια. Ίσως είναι καλύτερα να πούμε πως ανέκαθεν η «παράνοια» βασίλευε σε αυτό το ευλογημένο νησί. Ενίοτε η παράνοια (μεταφραζόμενη σε κατάσταση που φέρει θετικά αποτελέσματα μέσα από μη παρεμβατικούς τρόπους) οδηγεί σε εξέλιξη και ανοδική πορεία, κατακτώντας έδαφος με ταχύτητα φωτός, αφού η φύση του ανθρώπου και ιδίως του Μυκονιάτη, έχει την τάση να παρεκτρέπεται των κανόνων ως ένδειξη ελευθερίας. Έτσι και ο τόπος μας ακολούθησε την «φυσική» ροή των καιρών.

Καταλήγουμε στο σήμερα λοιπόν, να αναζητάτε «σωτήρες» και να διαμαρτύρεστε για την κατάσταση που οι ίδιες σας οι επιλογές έχουν αποφέρει. Καταλήγουμε στη Μύκονο του σήμερα να μιλάμε για πλήρη επικράτηση της παράνοιας – του παραλόγου, ανομίας , με τη φωνή της λογικής να προκαλεί αντιδράσεις φανατισμού και μικροπρέπειας, αφού ναι μεν υπάρχει η λογική και το δίκιο αλλά όταν δε συμφέρει παραγκωνίζεται- παραβλέπεται-διαγράφεται..Οι κανόνες λοιπόν που διέπουν το σύνολο της Μυκόνου είναι το ψηφοθηρικό ρουσφέτι, η «νομιμοποιημένη» αυθαιρεσία, η καθολική ανομία, η νεοπλουτίστικη προβολή μέσω τις καρέκλας τις εξουσίας ,η πλήρης ανατροπή του ηθικού και του νόμιμου και φυσικά η τραγική συνειδητή αποδοχή του «χάους».

Αυτά που έπρεπε να είναι εξαιρέσεις, είναι οι κανόνες σας.. Στους δικούς σας κανόνες λοιπόν εγώ είμαι η εξαίρεση. Απολαμβάνω πλέον να είμαι η εξαίρεση, παρόλο που αρχικά προσπάθησα να εξηγήσω, να παραδειγματίσω, να προτρέψω, να αποτρέψω, να επαναφέρω έννοιες για να καταλήξω να κινδυνεύω από τη λυσσαλέα ανάγκη των περισσοτέρων από εσάς να νιώθουν ικανοί και σπουδαίοι μέσα από μία «καρέκλα» και ένα αξίωμα που εκμεταλλεύονται ασύστολα και αδιάντροπα με τις ευλογίες όλων σας είτε για τα αυθαίρετα είτε για οποιοδήποτε άλλο ρουσφέτι σας. Εγώ, η μόνη (ελπίζω πως όχι) εξαίρεση στο νησί, μπορώ να μιλάω ελεύθερα, να απαιτώ δικαιοσύνη, να αναζητώ την αλήθεια, να καταδικάζω δημόσια τα κακώς κείμενα και να προκαλώ την αντιδικία έτοιμος για την ανοιχτή μετωπική σύγκρουση.. κανείς σας δεν το έχει κάνει διότι όλοι σας είστε «ανοιχτοί» και η πορεία σας μπάζει από παντού .. Εγώ τολμώ να σπάσω τα αβγά.. ποιος από εσάς μπορεί ?Κανείς.

Μην απορείτε λοιπόν συνεχώς αναρωτώμενοι εάν πρόκειται να είμαι υποψήφιος στις επερχόμενες εκλογές. Γιατί ακόμα και να ήθελα να ασχοληθώ με την παράνοιά σας βάζοντας τέλος σε αυτήν, σίγουρα δεν υπάρχει κανείς άλλος που θα μπορούσε να είναι δίπλα μου σε μία τέτοια προσπάθεια εξυγίανσης του τόπου. Όλοι σας στηρίζεστε στην αποδοχή και την επικρότηση της προβληματικής σας συμπεριφοράς, που πηγάζει από την ανάγκη σας για κάτσετε στην καρέκλα και να εκμεταλλευτείτε το αξίωμα σας, όχι όμως μέσα από τις έννομες πράξεις σας και την προσωπική δουλειά, αλλά μέσα από την εύκολη λύση της «πρόσκαιρης» απόδοσης ευχαρίστησης με κάθε κόστος, άμεσο ή απώτερο.

Ο Δήμος χρειάζεται ολοκληρωτική αφοσίωση και καθημερινό αγώνα για να μπορέσει να λειτουργήσει και να σταθεί όρθιος ανταποκρινόμενος επαρκώς στις απαιτήσεις των καιρών. Θέλει γερό στομάχι, θέλει δυνατό λόγο και υπόσταση, θέλει σεβασμό, θέλει στιβαρότητα, θέλει γνώση-εμπειρία-δράση αλλά κυρίως αγάπη για τον τόπο μας .Ο Δήμος δεν είναι μέσο ανέλιξης, ούτε τσιφλίκι του κάθε ανερχόμενου, φιλόδοξου, οκνηρού τοπικού «άρχοντα» και τις παρέας του. Είναι μία αρένα που απαιτεί και αξίζει την πλήρη προσοχή. Δεν είναι θέση για ολιγόλεπτη στάση αρπαχτής.

Είτε είσαι στο Δήμο είτε όχι, αν θέλεις να προσφέρεις μπορείς, αρκεί φυσικά να το αποδέχονται οι κομπλεξικοί κατέχοντες των αξιωμάτων, οι οποίοι ποτέ δεν έχουν βάλει το χέρι στην τσέπη τους να πληρώσουν τίποτα , μόνο κάνουν τους νταβατζιδες .Δεν μπορέσατε να αποδεχτείτε καν τις δωρεές μου σαν πολίτης που ενδιαφέρεται, που μόνο την εξέλιξη θα απέφεραν και θα βοηθούσαν στη καλύτερη εικόνα του νησιού μας.

Μαθημένοι να λειτουργείτε μαζικά προς την καταστροφή του τόπου και της περιουσίας του καθενός από εμάς, αδυνατείτε να κατανοήσετε ότι το βόλεμα δεν είναι κατάσταση που φέρει ανάπτυξη. Μπορεί να αποδίδει πρόσκαιρη ευημερία αλλά σε βάθος χρόνου δημιουργεί χαώδεις καταστάσεις που θα κληθούν να αντιμετωπίσουν τα παιδιά μας, τα εγγόνια μας.

Φλωριος

Τα Tsipas Blog παρασκήνια είναι δια χειρός Ηλία Τσίπα... είναι πάντα ενυπόγραφα!
Όσα άρθρα δε φέρουν το σκίτσο με την υπογραφή μου, αναρτώνται από την δημοσιογραφική ομάδα του blog ή υπογράφονται από τον συντάκτη τους.