Το όνομά του από πιτσιρικάδες είχαμε μάθει να το βάζουμε δίπλα στα άλλα θηρία του ελληνικού λαϊκού πενταγράμμου. Καζαντζίδη, Μπιθικώτση, Αγγελόπουλου, Διονυσίου, Τερζή κ.α. Ποτέ δεν έκανα τη μαλακία να πω ότι αυτοί είναι για σούπερ ληγκ κι εκείνοι για Β’ εθνική. Σίγουρα κάποιοι είναι ανώτεροι από άλλους, όμως αυτή δεν είναι η αγωνία του μουσικόφιλου.
Μιλάμε για τον Θέμη Αδαμαντίδη. Ο παίκτης! Βιρτουόζος τραγουδιστής. Δεν τραγουδά απλά κρατώντας το μικρόφωνο. Το ταλέντο. Η μορφή. Από πιτσιρίκι ο Θέμης έδειξε το ταλέντο του κι έγινε θρύλος, ενώ μετέπειτα ο κουμπάρος του, ο αξεπέραστος Στέλιος είχε το «αυτί» που χρειαζόταν για να αντιληφθεί πως το είδος που θα ταίριαζε όσο κανένα άλλο στο προσωπικό στυλ του Αδαμαντίδη ήταν το λαϊκό. Γνήσιο σαν τον ίδιο. Με τα καλά του και με τα κουσούρια του. Με τις κορώνες, τα γυρίσματα και τα βιμπράτα του. Όχι μόνο εκείνα που ήταν γραμμένα στις παρτιτούρες, αλλά κι αυτά που καθόρισε η ζωή του.
Κάποιες σκέψεις με αφορμή την είδηση ότι το Σάββατο το βράδυ, ο Θέμης Αδαμαντίδης και ο Αντώνης Ρέμος βρέθηκαν σε νυχτερινό κέντρο της παραλιακής και απόλαυσαν το πρόγραμμα του Δημήτρη Χρυσοχοϊδη και της Μαρίας Καρλάκη, ενώ κατά την διάρκεια της βραδιάς πήραν το μικρόφωνο και ερμήνευσαν γνωστές επιτυχίες και το κοινό τους αποθέωσε.
Για να μιλάμε με αλήθειες. O ακομπλεξάριστος Ρέμος βρέθηκε στο Elite, στο μαγαζί του Νίκου Σπυρίδωνα, για δύο συγκεκριμένους λόγους. Ναι, αφενός να ευχηθεί καλή αρχή στον (παλιόφιλο) Χρυσοχοϊδη και, αφετέρου, διότι γνώριζε από πριν ότι θα βρίσκεται εκεί και ο Θέμης. Με δεδομένο ότι γύρισε στην αγκαλιά του “λουλουδα”, που έγραψε πρώτο και επιβεβαιώθηκε πανηγυρικά το tsipasblog.gr
