Το νέο big boss του “Ma Cocotte”, στη Ρήγα Φεραίου, στον πιο κεντρικό δρόμο της Πάτρας, δεν τον εξηγείς. Δεν τον διαβάζεις. Και να θες, είναι αδύνατον. Μόνο τον σχολιάζεις, τον κοιτάς. Φασιστικό; Εγωιστικό; Πες το όπως θες, κανένα πρόβλημα. Ο,τι βγαίνει στην αγορά και μοιράζει μπόλικα, εξωπραγματικά για την εποχή λεφτά στα μαγαζιά, κανείς δεν λέει τη γνώμη του… Η άποψη τους δεν υπάρχει. Κάτι τέτοια ψεύτικα. Τι να του πουν, ότι δεν τον συμπαθούν, ότι χαλιούναι με τα μούτρα του, ενώ παρακαλάνε να τον έχουν πελάτη;
Δεν τον ευχαριστιέσαι όταν σε πιάνει η επιθυμία να του πεις τα δικά σου. Για ποιο λόγο αγόρασε το “Ma Cocotte”; Δώσε μου μια απάντηση.
Θαρρώ πως φθάνει και περισσεύει που έδωσε δουλειά, και μάλιστα με πλουσιοπάροχες αποδοχές, σε δεκάδες νεαρούς και νεαρές, από την Πάτρα και εκτός Πατρών. Που τους έβγαλε από την μιζέρια τους, που τους έδωσε χαμόγελο, σε μια “τελειωμένη” πόλη.. Δεν είναι λίγο αυτό. Είναι μια προσφορά. Περιορίσου σ’ αυτό.
Μήπως έχεις την απαίτηση να εξηγήσεις κάτι άλλο. Γιατί να το θέλεις αυτό; Ποτέ των ποτών δεν τον βάρεσε τέτοια αρρώστια. Να θέλει να βγάλει λεφτά από την εστίαση. Από ένα μαγαζί. Για ποιο λόγο; Δεν έχει να κερδίσω κάτι. Μόνο να χάσει.
Φίλοι μου αγαπημένοι, είναι ο …Παναγιώτης Λου. Στους πιτσιρικάδες το όνομα λέει πολλά. Είναι μακράν ο καλύτερος, ο δημοφιλέστερος, μεγάλο-κουβαρντάς, επάγγελμα που έχει εκλείψει σήμερα, αφού οι πιο πολλοί είναι Β΄ εθνικής.
Διαβάστε επίσης : Ma Cocotte première, χωρίς άγχος
