“Don’t cry for me Argentina”, παρακαλούσε τραγουδώντας η Εβίτα, στο ομότιτλο μιούζικαλ του Andrew Lloyd Webber και του Tim Rice. Βασικά όμως εννοούσε το ακριβώς αντίθετο. Ήθελε πάρα πολύ στον θάνατο της να κλάψει όλη η Αργεντινή αλλά και ο υπόλοιπος κόσμος.
Διάβασα ότι η φωτογραφία της βρίσκεται ακόμη κρεμασμένη σε σπίτια της Αργεντινής, και το πιστεύω. Αυτή η γυναίκα ήταν η Αγία του λαού. Η μητέρα όλων. Η απόλυτη σούπερ σταρ. Δεν υπήρχε άνθρωπος που να μην την σκεφτόταν ή να έλεγε το όνομα της, χωρίς να ανατριχιάζει ή να βουρκώνει.
Πιο λατρεμένη γυναίκα σπάνια θα συναντήσουμε στην ιστορία. Όταν μάλιστα αυτή η γυναίκα ξεκίνησε από πόρνη, τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο ενδιαφέροντα. Ήταν προορισμένη να σπάσει όλα τα στερεότυπα και να καταρρίψει όλα τα ταμπού. Γεννήθηκε σε ένα χωριό, 200 περίπου χιλιόμετρα από το Μπουένος Άιρες, και το πραγματικό της όνομα ήταν Εύα Μαρία Ιμπαργκούρεν. Νόθα κόρη του εύπορου Χουάν Ντουάρτε και της καλλονής Χουάνα Ιμπαργκούρεν, έμελλε να προκαλέσει στη σύντομη ζωή της έντονα και αντιφατικά πάθη. Όταν πέθανε, από καρκίνο, το 1952, σε ηλικία 33 ετών, ήταν παγκοσμίως γνωστή ως Εύα Περόν ή απλά σαν…. Αγία Εβίτα.
Ο θάνατος δεν επισκίασε τη φήμη της Εύας Περόν, μάλλον το αντίθετο συνέβη. Το φάντασμα της Εβίτας συνέχισε να πλανάται επί δεκαετίες πάνω από τον δημόσιο βίο της Αργεντινής, ενώ το ταριχευμένο πτώμα της έμπαινε και έβγαινε, ανάλογα με τις διακυμάνσεις της πολιτικής, στη χώρα! Στα τέλη της δεκαετίας του ’70 το εξαιρετικά επιτυχημένο μουσικό υπερθέαμα των Andrew Lloyd Webber και Tim Rice έδωσε νέα ώθηση στο φαινόμενο Εβίτα, δίνοντας μυθικές διαστάσεις στην ξανθομάλλα σύζυγο του Χουάν Περόν. Και χρόνια αργότερα με την ταινία του Άλαν Πάρκερ και με πρωταγωνίστρια τη Μαντόνα, έγινε το ίδιο.
Ποια ήταν η πραγματική Εβίτα; Πού τελειώνει η μυθοπλασία και πού αρχίζει η πραγματικότητα;
Οι οπαδοί του Περόν στην Αργεντινή δεν ήταν ποτέ ιδιαίτερα ευχαριστημένοι με τον τρόπο που αποδίδουν οι Andrew Lloyd Webber και Tim Rice την προσωπικότητα της Εβίτα, ιδιαίτερα δε με τη μονοδιάστατη εικόνα της ως λαϊκής ηθοποιού που εκμεταλλευόταν τα κάλλη της για να αποκτήσει την εύνοια των ανδρών και να ανέλθει κοινωνικά. Παρ’ όλα αυτά, είναι αλήθεια ότι η Εύα Μαρία Ιμπαργκούρεν ξεκίνησε από πολύ μικρή στα κατώτερα στρώματα. Βγήκε στην βιοπάλη νωρίς και δοκίμασε τις αντοχές της στις πιο περίεργες καταστάσεις και στα πιο κακόφημα μπαρ. Ξενύχτια, ποτά και αναρίθμητοι άντρες ήταν η καθημερινότητα της. Εκείνη όμως ήθελε να φτάσει αλλού. Δοκίμασε την τύχη της στο θέατρο και στον κινηματογράφο, αλλά την επιτυχία την γνώρισε εκεί που δεν την περίμενε: στο ραδιόφωνο. Οι εκπομπές της έσκιζαν. Η «Senorita Radio», όπως την έλεγαν, γνωρίστηκε με τον συνταγματάρχη Χουάν Περόν το 1944, όταν αυτός ήταν υπουργός Εργασίας και Πρόνοιας στην κυβέρνηση που είχε σχηματισθεί μετά το πραξικόπημα του 1943. Ο Περόν είχε τότε ζητήσει τη βοήθειά της για να συγκεντρώσει χρήματα για τους σεισμοπαθείς. Η Εύα τον κοίταξε από πάνω μέχρι κάτω, και χαμογέλασε. Ένα χρόνο αργότερα παντρεύτηκαν.
Η Εβίτα δεν ήταν μια απλή ηθοποιός του ραδιοφώνου, άξια μόνο για λαϊκά μελοδράματα. Όταν ο Περόν συγκρούστηκε με άλλα μέλη της κυβέρνησης και συνελήφθη, η αντίδρασή του ήταν να πέσει στα γόνατα και να ικετεύει τον οίκτο των συναδέλφων του στρατιωτικών. Αντιθέτως, η Εβίτα περήφανη και πεισματάρα, οργάνωσε τις διαδηλώσεις των εργατών χάρη στις οποίες πέτυχε την απελευθέρωσή του. Τον Φεβρουάριο του 1945 ο Περόν σάρωσε στις εκλογές. Η Εβίτα, που αναφέρεται ως «μαχητική φεμινίστρια», ήταν η εμπνεύστρια σειράς μέτρων πρόνοιας υπέρ των κατώτερων στρωμάτων που της εξασφάλισαν τη λατρεία των λαϊκών μαζών και την αντιπάθεια των ανώτερων τάξεων. Η προσωπική συμβολή της στο καθεστώς του Χουάν Περόν, ήταν ανυπολόγιστη. Στο απόγειο της σταδιοδρομίας της η Εύα Περόν ήταν «η ισχυρότερη γυναίκα στη Νότια Αμερική». Και μην ξεχνάμε πως παρασύροντας τις γυναίκες να ψηφίσουν τον Περόν το 1952, του εξασφάλισε την επανεκλογή του.
Βγήκε στην βιοπάλη νωρίς και δοκίμασε τις αντοχές της στις πιο περίεργες καταστάσεις και στα πιο κακόφημα μπαρ. Ήθελε όμως να φτάσει αλλού.
Όταν η Εβίτα πέθανε, ο Περόν ταρίχευσε το πτώμα της και το εξέθεσε σε δημόσιο προσκύνημα, υπολογίζοντας ότι η απήχησή της στον λαό θα εξασφάλιζε την παραμονή του στην εξουσία. Αξίζει να σημειωθεί ότι μετά τον θάνατό της το Βατικανό έλαβε 40.000 γράμματα που ζητούσαν να ανακηρυχθεί αγία. Πάντως, το ταριχευμένο πτώμα της Εβίτας δεν μπόρεσε να κρατήσει στην εξουσία τον Περόν, ο οποίος ανετράπη από στρατιωτικό πραξικόπημα το 1955. Το νέο καθεστώς θεώρησε το πτώμα της Εβίτας επικίνδυνο πολιτικό σύμβολο, εξ ου και αυτό εστάλη στην Ευρώπη. Τελικά το πτώμα της Εβίτας το 1971 επεστράφη στον Περόν, ο οποίος βρισκόταν στη Μαδρίτη. Ο Περόν το πήρε μαζί του στην Αργεντινή, όταν επέστρεψε το 1974. Λεπτομέρειες που αφηγείται o Tomas Eloy Martinez στο βιβλίο του «Santa Evita», που έχει γίνει best seller σε ολόκληρη τη Λατινική Αμερική.
Η Εβίτα ήταν μαχητική φεμινίστρια, εμπνεύστρια σειράς μέτρων πρόνοιας υπέρ των κατώτερων στρωμάτων που της εξασφάλισαν τη λατρεία των λαϊκών μαζών και την αντιπάθεια των ανώτερων τάξεων.
-nikosonline.gr
