Όλοι συμφωνούν ότι η Παναχαΐκή έπαιξε πολύ καλά με αντίπαλο την ΑΕ Καραϊσκάκης. Πράγματι, η Παναχαΐκή ήταν πολύ καλή, κι αυτή δεν είναι κουβέντα για να χαϊδέψω τα αυτιά των ποδοσφαιριστών, μα περισσότερο του προέδρου, που λέγεται σε τέτοιες περιπτώσεις. Μετά από κάθε μεγάλη νίκη. Ιδίως όταν αυτή έρχεται κόντρα στους ψιθύρους, τους λογικούς για του μυαλού μου τη λογική, που αφορούν σε κάποιες τρανταχτές αστοχίες της διοίκησης αυτής. Να, όμως, που κέρδισε, στο γήπεδο της, στην Αγυιά, καθαρά και δίκαια, αφού επικράτησε με 2-0, για την 3η αγωνιστική της Σούπερ Λιγκ 2. Και αυτή η νίκη, σε καμία περίπτωση δεν ήταν συνέπεια κωλοφαρδίας της Παναχαΐκής και αδιαφορίας της αντιπάλου.
Η Παναχαΐκή ικανοποίησε τον κόσμο της. Αυτό, ναι, είναι που μετράει. Αυτό αξίζει να επισημάνει ο παρατηρητής. Αυτό έχει μεγαλύτερη αξία.
Να πούμε κι άλλα, πραγματικά και ποδοσφαιρικά, πέραν από τα μεταχειρισμένα κλισέ. Η Παναχαΐκή έπαιξε για να κερδίσει. Οι ποδοσφαιριστές της, όλοι επαγγελματίες καριερίστες με τη σκέψη να διακριθούν και να εξασφαλίσουν αύριο ένα καλύτερο συμβόλαιο, στην Παναχαΐκή ή σε κάποιο άλλο ανώτερο σύλλογο, της Ελλάδας ή του εξωτερικού, τα έδωσαν όλα για να δείξουν την αξία τους.
