Καθώς παρακολουθούσα τη συζήτηση στη Βουλή για την πρόταση δυσπιστίας και άκουγα τις χυδαιότητες που έλεγαν οι υπουργοί και οι βουλευτές της κυβέρνησης Μητσοτάκη για το έγκλημα στα Τέμπη, σκεφτόμουν πως, αν στα Τέμπη είχε σκοτωθεί ένας αγαπημένος μου άνθρωπος, θα ήθελα να πάρω ένα μπαζούκας και να τους καθαρίσω όλους.
Μετά, όμως, σκέφτηκα πως, επειδή η Ελλάδα είναι μια διαλυμένη χώρα με άθλιες υποδομές, τα “ατυχήματα” δεν πρόκειται να σταματήσουν και οι “άτυχοι” νεκροί θα αυξάνονται διαρκώς, οπότε σκέφτηκα πως πρέπει να κάνουμε κάτι άλλο.
Πρέπει οι Έλληνες να γίνουμε Βουδιστές και Ινδουιστές.
Αν ήμασταν Βουδιστές και Ινδουιστές, δεν θα ταραζόμασταν με τους θανάτους των συμπολιτών μας που σκοτώνονται σε συγκρούσεις τρένων, πυρκαγιές, πλημμύρες κλπ.
Όχι μόνο δεν θα ταραζόμασταν, όχι μόνο δεν θα θρηνούσαμε, αλλά θα ήμασταν και χαρούμενοι, επειδή οι νεκροί πάνε σε μια ανώτερη ενσάρκωση.
Αντί να αναζητούμε τους υπεύθυνους για τον θάνατο των συμπατριωτών μας και να ρίχνουμε κατάρες στην κυβέρνηση, θα ευγνωμονούσαμε τους υπουργούς που δεν έκαναν την δουλειά τους και έστειλαν στον θάνατο τους συμπατριώτες μας, γιατί τους έστειλαν -μια ώρα αρχύτερα- σε μια ανώτερη ενσάρκωση.
Θα πηγαίναμε στα Τέμπη με ρούχα με έντονα χρώματα και -αντί να κλαίμε και θα θρηνούμε για τους νεκρούς- θα κάναμε ένα μεγάλο πάρτι με χορούς και τραγούδια, για να τους τιμήσουμε, ενώ θα τρώγαμε και θα πίναμε μέχρι σκασμού.
Η αντιπολίτευση δεν θα κατέθετε πρόταση δυσπιστίας για την κυβέρνηση στη Βουλή, αλλά, αντιθέτως, θα της έδινε συγχαρητήρια που σκότωσε τόσους ανθρώπους και τους έστειλε σε μια ανώτερη ενσάρκωση, ενώ όλοι οι βουλευτές μας αγκαλιασμένοι με τους συγγενείς των νεκρών θα τραγουδούσαν και θα χόρευαν το Χάρε Κρίσνα και άλλα ωραία ινδικά μάντρα.
Δεν ταιριάζει πια η Ορθοδοξία στην χρεοκοπημένη και διαλυμένη Ελλάδα, που δεν ξέρεις από πού θα σου έρθει και ο θάνατος παραμονεύει σε κάθε σου βήμα.
Ο Βουδισμός και ο Ινδουισμός, που αντιμετωπίζουν τον θάνατο σαν μια αλλαγή της ψυχής που συνεχίζει το ταξίδι της για να ενωθεί με τον Θεό, ταιριάζουν περισσότερο στους σημερινούς Έλληνες.
Άλλωστε, οι Έλληνες δεν ήταν πάντα χριστιανοί. Οι Έλληνες πίστευαν στο Δωδεκάθεο και πέρασαν στον χριστιανισμό. Πέρασαν στον χριστιανισμό, για να συνεχίσουν να υπάρχουν.
Αν οι σημερινοί Έλληνες θέλουν να συνεχίσουν να υπάρχουν, πρέπει να περάσουν από τον χριστιανισμό στον Ινδουισμό και στον Βουδισμό.
Αδέλφια, δεν ζούμε στη λάθος χώρα, απλά έχουμε τη λάθος θρησκεία.
Γινόμαστε Ινδουιστές και η ζωή και ο θάνατος είναι ένα ατελείωτο πάρτι.
(Όσο η ζωή δεν είναι γιορτή -όπως θα έπρεπε να είναι- αλλά γίνεται διαρκώς πιο αφόρητη, αγχωτική και κουραστική σαν καταδίκη, με τους περισσότερους ανθρώπους να μην ξέρουν γιατί ζουν, τόσο ο θάνατος θα φοβίζει λιγότερο τους ανθρώπους. Αν η ζωή σου είναι σαν κόλαση, πόσο χειρότερος να είναι ο θάνατος; Τι έχεις να χάσεις, αν ζεις μέσα στη συνεχή δυστυχία, το άγχος, την ανασφάλεια και το φόβο; Θα σκέφτεσαι “να πεθάνω, να γλιτώσω”. Το αξιοπερίεργο είναι πως ο θάνατος φοβίζει σήμερα τους ανθρώπους λιγότερο από όσο τους φοβίζει η ελευθερία. Δεν παίζει πια το “Ελευθερία ή θάνατος”, το εμβληματικό σύνθημα της επανάστασης του 1821. Αρέσει η σκλαβιά στους ανθρώπους, τους αρέσει να είναι σκλάβοι. Σήμερα, οι περισσότεροι άνθρωποι φοβούνται να ζήσουν ελεύθεροι περισσότερο απ΄ό,τι φοβούνται τον θάνατο. Ο Ινδουισμός -που βλέπει τον θάνατο σαν πέρασμα σε μια ανώτερη μετενσάρκωση- ταιριάζει απόλυτα στους ανθρώπους της Δύσης. Οι Έλληνες πρέπει να γίνουμε Ινδουιστές και να δείξουμε για μια ακόμα φορά στους άλλους δυτικούς πόσο πρωτοπόροι είμαστε. Άλλωστε, ο Μεγαλέξανδρος έφτασε στην Ινδία. Και η Ινδία ελληνική είναι. Πατριώτες μας.)
από: pitsirikos.net
