Τα τραγούδια είναι απαραίτητα στους τραγουδιστές. Δεν γίνεται ένας τραγουδιστής, ακόμα και ο ερασιτέχνης, κι αυτός της γειτονιάς, να μην βγάλει έτσι ή αλλιώς ένα-δυο τραγούδια τουλάχιστον κάθε χρόνο. Αντιληπτό, πως κανένας τραγουδιστής αν θέλει να συνεχίσει την πορεία του στο χρόνο, δεν στηρίζεται στα ίδια και στα ίδια, δηλαδή σε τραγούδια περασμένης ηλικίας. Πολύ περισσότερο οι ανώνυμες εταιρείες που κατέχουν το σήμα δυνατών και φιλόδοξων επιχειρηματιών και βρίσκονται σε διαρκή επιχειρηματικό και αγωνιστικό ανταγωνισμό. Με την διάκριση τους στο πρωτάθλημα και το κύπελλο της νύχτας.
Το αν πρέπει να ενισχυθούν οι τραγουδιστές με νέα τραγούδια στο ρόστερ είναι αβέβαιο. Εντελώς. Το ρίσκο είναι δεδομένο. Και άγνωστο τι θα προκύψει, τι θα συναντήσει αύριο, μεθαύριο, στην νύχτα του covid. Ο Θοδωρής Φέρρης, όμως, ξέρει σε ποιον εργοδότη θα είναι και αύριο, στον Μανώλη Μούτσο, υπό την εποπτεία και την καθοδήγηση του Χρήστου Βαρδάλου. Δεν θα πάει σε άλλους. Απλό. Με αυτούς γεννήθηκε και μπήκε στον χάρτη. Και λογικό, λοιπόν, στο πλάι τους, να θέλει να κερδίσει και άλλα τρόπαια και θα το επιχειρήσει με το νέο του τραγούδι, το « Παρασκευή». Η επιτυχία του οποίου, ενδεχομένως να τον τοποθετήσει στο χώρο εκθέσεων, στο μουσείο της ομάδας νύχτας. Έχει πολλές πιθανότητες, είναι καψούρα και σήμερα ο συναισθηματικά ταλαιπωρημένος κόσμος αγοράζει μόνο καψούρα. Αυτό έχει ανάγκη.
Σε στίχους και μουσική, Νίνο, απολαύστε το :
