Ο Δρόσος (τελικά) ξέρει και μπάλα

…εκτός από μπάσκετ και στοίχημα.

Ακόμα και ο Δημήτρης Δρόσος, κάποια μέρα, σήμερα για την ακρίβεια, μπορεί να αισθάνεται δικαιωμένος. Αφού στην πράξη αποδείχθηκε πως η στάση του να τα “σπάσει” με τον Οφρυδόπουλο και να πάει στο ματς της χρονιάς με υπηρεσιακό προπονητή τον “λίγο” Καραπίτσο, του βγήκε σε καλό. Αν όχι αυτό, πάντως, σίγουρα δεν έφερε καταστροφές και τη συντέλεια του κόσμου.

…διά χειρός Hλία Τσίπα

Η Παναχαΐκή, κόντρα στα προγνωστικά και αφήνοντας τον κόσμο να λέει, ταξίδεψε ως αουτσάιντερ στην Θεσσαλονίκη, αναμετρήθηκε με τον Απόλλωνα Πόντου, όχι δεν έχασε, άλλα βγήκε διπλά κερδισμένη. Πήρε ισοπαλία (0-0) από χρυσάφι, που σε συνδυασμό με την εντός έδρας ήττα του Απόλλωνα Λάρισας από την Δόξα Δράμας, της δίνει το δικαίωμα να σκαρφαλώσει στη δεύτερη θέση. Όχι, μόνη της, αλλά έχει συγκάτοικους άλλους δύο (Απόλλων Λάρισας & Απόλλων Πόντου).

Και ποιο είναι το αποτέλεσμα; Η δικαίωση του Αντιπροέδρου της, του Δημήτρη Δρόσου. Με κίνδυνο να κοπεί η καλημέρα από τους πατρινούς, στη καλύτερη περίπτωση, να του τη πέσουν στη χειρότερη, πήρε πάνω του όλο το παιχνίδι και έκανε δύο κινήσεις στη σκακιέρα. “Βρόμικες” για πολλούς. 

Αρχικά, αντικατέστησε τον (λατρευτό από την εξέδρα) πρώην πια προπονητή της ομάδας τα δύο τελευταία χρόνια, Σωκράτη Οφρυδόπουλο, ενώ λίγες ώρες αργότερα, φέρνει τον Κώστα Χαλικιά σε ρόλο Αντ-Κατσουράνη.

Με άλλα λόγια, ο συνδυασμός αυτός καθιστά σε «προσωπική υπόθεση Δρόσου» την πορεία της Παναχαΐκής από εδώ και στο εξής, που είναι μόνο η άνοδος Ξεκάθαρες κουβέντες. Έχει πάρει πάνω του όλο το παιχνίδι και προσπαθεί να ανατρέψει τα αρνητικά δεδομένα. Κινείται με τη λογική τού «ή ταν ή επί τας».

Δηλαδή; Δεν έχει καμία διάθεση να πάνε τζάμπα οι κόποι του, η αγωνία του, τα λεφτά που βάζει, γιατί αποδεδειγμένα βάζει, και όταν χρειαστεί τα σπάει. Γκρεμίζει. Δεν Ανέχεται να τον πηδάει το σύστημα.

Είναι αυτός που –με έναν στενό κύκλο συνεργατών– ορίζει τη στρατηγική της ομάδας και παίρνει τις κρίσιμες αποφάσεις τους τελευταίους μήνες. Κορυφαίοι σύμμαχοι και πρωτοκλασάτα στελέχη έχουν περιοριστεί σε δεύτερους ρόλους.

Σήμερα ο Δρόσος απέδειξε πως υπάρχει ζωή και μετά τον Οφρυδόπουλο. Πως ο τωρινός προπονητής της ομάδας μας, της Παναχαΐκής, μπορεί να μην είναι καλύτερος από τον προηγούμενο, όμως δεν είναι και τόσο κακός, όπως πίστευαν κάποιοι. Και ως φυσικό επακόλουθο, οι περισσότεροι να συμφωνούν ότι άδικα είχαμε κατηγορήσει εκείνον -τον Δρόσο- που έφαγε τα μπινελίκια της ζωής του για τη φυγή Οφρυδόπουλου.

Φοβερό. Με  υπηρεσιακό προπονητή να ρίχνεσαι σε μια μάχη που όλοι σε έχουν ξεγραμμένο, μα πολύ περισσότερο οι δικοί σου, οι οποίοι σε περιμένουν στη γωνία, και ο σωστός να «αποδεικνύεσαι» εσύ. Που η επιλογή σου ήταν εύστοχη και έτοιμη.

Τα Tsipas Blog παρασκήνια είναι δια χειρός Ηλία Τσίπα... είναι πάντα ενυπόγραφα!
Όσα άρθρα δε φέρουν το σκίτσο με την υπογραφή μου, αναρτώνται από την δημοσιογραφική ομάδα του blog ή υπογράφονται από τον συντάκτη τους.