Πολύ εύκολα μπαίνει η ταμπέλα ”σωστός” και ”απατεώνας” σε άτομα που δραστηριοποιούνται στους χώρους διασκέδασης, στα νυχτερινά κέντρα. Επειδή έχει περάσει δεκαετίες ολόκληρες η προπαγάνδα ότι οι καλοί της νύχτας και οι κακοί. Άρα αποδεκτοί και μη αποδεκτοί.
Τι συμβαίνει; Θεωρείται “απατεώνας” ένας επειδή έχει πρόβλημα με κάποιους οι οποίοι εμφανίζονται ως ”σωστοί’. Βολεύει αυτό, αλλά όχι δα ! Ο άνθρωπος, που έχει ιδέα τι εστί “σωστός” και τι “απατεώνας”, βαπτίζει κάποιον έτσι, στη σελίδα της ιστορίας, παίρνοντας πρώτα το κριτήριο : “Αν είναι τύπος και υπογραμμός, υποδειγματικός, δηλαδή ο σωστός, προς το προσωπικό και τις λοιπές υποχρεώσεις”
Εύκολα φαντάζεται ο καθένας το ρουφιανιλήκι που πέφτει, ειδικά με το ξεκίνημα του πολέμου του κοβιντ, ανάμεσα στους παίκτες της νύχτας, που αυτή τη φορά… είναι πολύ δύσκολο να είσαι σωστός. Κι, όμως, ανάμεσα στους λίγους σωστούς, συναντάμε το ιστορικό Posidonio. Λέμε για την διεύθυνση του. Πέρυσι αρχές του καλοκαιριού, ήταν το πρώτο μεγάλο μαγαζί της Αθήνας, που μπήκε σε αυτή την άνιση και δύσκολη μάχη, και με το ρίσκο “μόνο με επίδειξη κατά την είσοδο, εμβολιασμού ή νόσησης”. Και παρόλο που στη αρχή έπεσαν κάποιοι να τους φάνε, φτάνοντας στο σήμερα, κι ενώ ο πόλεμος δεν έχει τελειώσει. Απεναντίας έχουν προκύψει και άλλοι πόλεμοι.. Στην πιάτσα όλοι μιλούν για το πόσο σωστοί και νοικοκυραίοι είναι στις συμφωνίες που έχουν κάνει.
Μπράβο τους !
