Γνωστή ιστορία. Και παμπάλαιη. Σε μια φάση τραγική, καταστροφική, άκρως επικίνδυνή, σε μια από τις τραγικότερες φάσεις της χώρας, κάποιοι πονηροί και στημένοι, και την τρίχα που θα δώσουν, την λένε αλλιώς. Τριχιά. Γιατί;
Ω, αυτό το ξεγρακωτικό ”Γιατί”. Γιατί κάτι πρέπει να πουν. Με τις παπαριές τους, λογοτεχνικές κι όχι, οπαδικές κι όχι, να δηλώσουν την παρουσία τους. Από τα υψηλά και με τη ψευδαίσθηση ότι «Εμείς είμαστε εδώ, με τα σάλια μας μαζί. Περάστε, να σωθείτε» Ξαναπαιγμένο έργο με τα ίδια υλικά.
Γίνεται η Αποκάλυψη Τώρα.. Δεν είναι όλοι οι παίκτες, στο ίδιο πλάνο αυτό. Η εξαίρεση, για όποιον που έχει μάτια, για όποιον θέλει να δει, υπάρχει και δεν προκύπτει ουρανοκατέβατη. Δεν είναι σημερινή, μόνο στη φωτιά, είναι 360 μέρες το χρόνο. Και δεν θα στο πει ποτέ ο ίδιος.
Μάθημα μετριοφροσύνης και ταπεινότητας προσφέρει η περίπτωση του χοντρπαίκτη Μπάμπη Ρέγγα, που είναι ιδιοκτήτης, μεταξύ άλλων, του ιστορικού νυχτερινού κέντρου “Αυτοκίνηση”. Μάθημα που δεν πρόκειται να στο διδάξει ο ίδιος, γιατί παίζει στο “Βοηθάω, διευκολύνω μια κατάσταση, βάζω ένα χεράκι”, με τους δικούς τους κανόνες.
Ένα ολόκληρο φορτηγό από φάρμακα, νερά, τρόφιμα και άλλα είδη πρώτης ανάγκης, έστειλε σήμερα το πρωί, στο Δήμο της Γλυφάδας, ώστε από εκεί, να φτάσουν στους πυρόπληκτους.
