Ο Γιάννης Σιαμπάνης είναι ο άνθρωπος που βρίσκεται πίσω από τον περίφημο Λευκό Χορό του Καρναβαλιού της Πάτρας. Ένας χορός που διατηρεί ακόμα και σήμερα, 46 χρόνια ήδη ιστορίας,την παλιά του αίγλη! Συγκεντρώνοντας επώνυμους από την Αθήνα και είναι μια καρναβαλική εκδήλωση και ένα πάρτι που γνωρίζει όλη η Ελλάδα. Ο Λευκός Χορός έχει την δική του μαγεία και φιλοσοφία και 46 χρόνια μετά παραμένει must και το να βρεις μια πρόσκληση είναι σαν να ψάχνεις εισιτήριο για τον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ! Ο ιδρυτής του Γιάννης Σιαμπάνης,ένα πρόσωπο συνώνυμο της πατρινής υψηλών προδιαγραφών διασκέδασης,θυμάται τα πάντα μαζί μας και ενώ φροντίζει για όλα με τον διάδοχό του και γιό του Πάνο!
Συνέντευξη στον δημοσιογράφο του περιοδικού “πατρινόραμα” Σωτήρη Γεωργίου
-Κ.Σιαμπάνη πως αρχίζει αυτή η ιστορία με τον Λευκό Χορό;
Γ.Σ: ” Η ιδέα ήρθε το 1978 όταν ανοίξαμε το Beau Rivage στην Παντάνασσα πίσω. Και το ίδιο καλοκαίρι στο Λόγγο Αιγίου ανοίξαμε και το καλοκαιρινό. Βέβαια στην Πάτρα άρχισα με την ντίσκο την Big Ben το 1973. Αλλά ήθελα να φτιάξω ένα μεγάλο κατάστημα στην Πάτρα και ξεκινήσαμε με το τριώροφο Beau Rivage . Με ντίσκο στο υπόγειο τριακοσίων τετραγωνικών ,άλλα τριακόσια ρέστοραν στο ισόγειο και 150 για καφέ στον όροφο. Τότε κανείς δεν έκανε μεγάλους χορούς σε τόσο μεγάλα μαγαζιά και ήρθαν όλοι σε εμάς,όπως ο Ιστιοπλοϊκός.ο Ορειβατικός. Ανοίξαμε Χριστούγεννα και αμέσως αρχίσαμε τον Λευκό Χορό. Επειδή το λευκό είναι σε όλα χρώματα. Αν βάλεις όλα τα χρώματα στο τέλος βγαίνει λευκό. Ήταν η ιδέα όλοι σε ένα! Ο πρώτος Λευκός Χορός ξεκίνησε από την ντίσκο,μετά πήγαμε και σε όλο το μαγαζί και ένα χρόνο μετά κάναμε κάτι πρωτοποριακό. Βάλαμε free drink και food με μπουφέ. Και αυτό το κάναμε επειδή είδαμε ότι όταν όλοι ήταν ντυμένοι και με στολές δεν μπορούσαν να ψάχνουν πχ χρήματα και έτσι δυσκολεύονταν. Και λέμε πάμε έτσι. Και φυσικά να πούμε κάτι σημαντικό. Δεν μας ενδιαφέρει να βγάλουμε λεφτά σε αυτούς τους χορούς και έτσι αρχίσαμε. Θέλουμε να διασκεδάσουμε με τους πελάτες μας μαζί και έτσι όταν βγάζαμε τους μπουφέδες τότε δεν τους είχαν καν ξαναδεί στην Πάτρα. Και είχαμε πει άπαντες ντυμένοι γιατί πριν το 1978 υπήρχαν διάφορες εκδηλώσεις ψευτοκαρναβαλικές. Και τι γινόταν; Κάποιοι έρχονταν χωρίς να έχουν ντυθεί καρναβαλικά και σχολίαζαν και τους φίλους τους πως έχεις ντυθεί έτσι κτλ. Και έτσι εμείς από την αρχή βάλαμε πόρτα όλοι ντυμένοι και στα λευκά. Το πρώτο βράδυ του Λευκού Χορού δεν περίμενε κανείς να φανταστεί αυτό που έγινε. Εμείς θέλαμε όμως να δείξουμε το ευχαριστώ μας στην εκλεκτή πελατεία μας. Να πούμε ότι ο Λευκός Χορός είναι πάντα Πέμπτη και έτσι ένα χρόνο μετά φτιάξαμε μια εβδομάδα πριν και τον Tropical. Αλλά εκείνες τις εποχές είχαμε 10 μέρες τουλάχιστον πάρτι και χορούς”
-Ποιό είναι τελικά το μυστικό της διαχρονικής επιτυχίας του Λευκού Χορού;
Γ.Σ: ” Ο σεβασμός στον πελάτη,το θέμα,η προσφορά,η ποιότητα,η ευγένεια ,να δεξιωθούμε τον κόσμο μας. Και έχουμε πάντα την ίδια επιθυμία και νοοτροπία. Ο κόσμος ότι παρέλαβε από τότε μέχρι και σήμερα,οι παραγωγές μας είναι στο ίδιο τέμπο και πάντα όλοι είναι ικανοποιημένοι. Και ας είναι δύσκολη μέρα η Πέμπτη λόγω ότι εργάζεται ο κόσμος την επόμενη ημέρα. Το μυστικό θα μπορούσαμε να πούμε ότι ήταν το παρεΐστικο κλίμα. Είναι κάτι που λείπει γενικά σήμερα. Ακόμα και σήμερα είναι πολύ δύσκολο να βρει κάποιος πρόσκληση και πολύς κόσμος δεν μπορεί να έρθει γιατί απλά δεν χωράει”!
Δεν είναι πανηγύρι το Πατρινό Καρναβάλι. Είναι τρόπος ζωής
-Το Καρναβάλι σήμερα πως είναι τελικά σε σχέση και με τις παλιές εποχές;
Γ.Σ: ” Η διαφορά είναι ότι από το 1978 και μετά,γιατί πριν δεν υπήρχε κάτι αξιόλογο για μένα,που άρχισαν οι χοροί,ο κόσμος ραβόταν δαπανώντας χρήματα και με θεματολογία κτλ. Και ράβονταν με τις στολές τους στην Αθήνα μάλιστα αρκετοί. Γενικά πάντως το Καρναβάλι της Πάτρας έχει λίγο εμπορευματοποιηθεί και κάποιοι ψάχνουν μόνο το κέρδος. Ενώ εμείς από παλιά λέγαμε πως θα διασκεδάσουμε πρώτα όλοι μαζί,με τους πελάτες μας. Και εμείς το διατηρούμε αυτό απολύτως. Το Καρναβάλι πρέπει να προσέξει την ποιότητα πλέον. Παλαιότερα ήταν πιο ποιοτικός ο κόσμος που έρχονταν. Είχαμε και την ελίτ που λέμε τότε. Ίσως γιατί χάθηκε κάπως και η αξία αυτών των πάρτις. Πολλοί επώνυμοι έρχονταν τότε στην Πάτρα. Το Καρναβάλι έχει δυναμική μεγάλη όμως. Δεν φθίνει από συμμετοχή αλλά από την ποιότητα των επισκεπτών. Δεν είναι πανηγύρι το Πατρινό Καρναβάλι. Είναι τρόπος ζωής.
Ήταν ένα τρόπος το Καρναβάλι. να επικοινωνήσει ο κόσμος τότε. Να περάσει όμορφα. Είχαν βγει έρωτες μεγάλοι αλλά και χωρισμοί. Το Καρναβάλι. είναι και μια ψυχική επαφή.
΄Αυτή η απελευθέρωση της εποχής του Καρναβαλιού δημιουργούσε, έφερνε τα πάντα. Να πούμε ότι πριν την εποχή του Beau Rivage δεν έμπαιναν οι γυναίκες στα μαγαζιά αυτά γιατί δεν αισθάνονταν άνετα. Εμείς το αλλάξαμε αυτό και οι γυναίκες άρχισαν να έρχονται χωρίς να τις πειράζει κάποιος. Συμβάλλαμε πολύ στην αλλαγή αυτή της νοοτροπίας”.
Ποτέ δεν μας έχουν φωνάξει να προτείνουμε πράγματα!
Πως είναι η κατάσταση σήμερα στο Καρναβάλι στον χώρο της εστίασης;
Γ.Σ: ” Αυτό που συμβαίνει στην Πάτρα είναι τρομερό. Να πουλάνε τα περίπτερα όλο το αλκοόλ και τα καταστήματα να ψάχνουν να βρουν πελάτες. Είναι αθέμιτος ανταγωνισμός για εμάς που πληρώνουμε τα πάντα και μας ελέγχουν συνέχεια και έρχονται από κάθε σημείο της Ελλάδος να πουλάνε τα πάντα σαν πλανόδιοι. Και αυτοί παίρνουν και τα λεφτά, Οι ιθύνοντες πρέπει κάτι να κάνουν και αυτό έχει να κάνει και με την ποιότητα που πρέπει να αποκτήσει γενικά το Καρναβάλι. Πρέπει να παρακολουθήσουν λίγο ακόμα και το κομμάτι με τα γκρουπ. Να μην είναι όλα όμοια με μια διαρκή παρέλαση. Παλιά έβλεπες και ζωγράφους που έκαναν πράγματα πάνω σε γερανούς πχ και έβλεπες ωραία πράγματα. Θέλει γενικά οργάνωση και για τον κόσμο που θα έρθει. Η Απόκρια δεν είναι πανηγύρι. Και χρειάζεται ανθρώπους με γνώση. Δεν γίνεται να είναι σε θέσεις άτομα που δεν έχουν λάβει μέρος. Ποτέ δεν μας έχουν φωνάξει. Εμένα για παράδειγμα δεν με έχει φωνάξει κανείς! Αν έχει να μας πει κανείς πριν το 1978 να μας επιδείξει κάτι,ας έρθει να το ακούσουμε! Χρειάζεται μια νέα κατεύθυνση και μια συνεννόηση των υπευθύνων και με εμάς στην εστίαση που εμείς παράγουμε και το Καρναβάλι τελικά, τα καταστήματα. Δεν γίνεται να μην τους ενδιαφέρει η αύξηση της ποιότητα”.
Να πούμε κάτι για την Πάτρα γενικότερα;
Γ.Σ: ” Η Πάτρα είναι μια πόλη που με μερικά βήματα βρίσκεσαι όπου θες. Σε παραλίες,σε ομορφιές. Έχει και πολύ καλά μαγαζιά και οικονομικά μάλιστα. Μετά τον κορονοϊό τυχαία πάντως άρχισε να παρουσιάζεται μια επισκεψιμότητα. Χωρίς καμία διαφήμιση”.
Σήμερα τι άλλο κάνει ο άνθρωπος που άλλαξε σε μεγάλο βαθμό την διασκέδαση της Πάτρας;
Γ.Σ: ” Πάντα μου άρεσε να διασκεδάζω αλλά και ο κόσμος μαζί,να συμβάλλω σε αυτό. Δεν με ενδιέφεραν οι καταναλώσεις για παράδειγμα. Είχα κάνει και τα μπουζούκια παλιά το San Remo. Το Beau Rivage του Λόγγου το κλείσαμε το 2003 αν και θα ήθελα σήμερα να κάνω ένα τέτοιο πάλι μαγαζί στο δικό μας μοντέλο με τις υπηρεσίες που είχαμε. Και έχουμε το Beau Rivage πια εδώ στην Ρήγα Φεραίου. Καλή υπηρεσία σημαίνει να έχεις τους καλύτερους μπάρμαν,μετρ, σέρβις. Εγώ έπαιρνα πάντα από τις σχολές που έβγαζαν. Η Ελλάδα μεγάλωσε σε απαιτήσεις με τον τουρισμό και δεν υπάρχει προσωπικό πια εύκολα”
Υπάρχει όμως κλείνοντας και μια ιστορία με τον Κόκκινο Χορό…
Γ.Σ: ” Ναι. Το 1997 ο εκλιπόντας σήμερα γιος μου Αντρέας ,ξεκίνησε τον Κόκκινο Χορό με το γκρουπ που είχε τότε. Το ξεκίνησε στο Beau Rivage με 70 άτομα και ένα χρόνο μετά η ουρά έφτανε 40 μέτρα! Και μετά τον θανατό του αμέσως μετά το συνέχισαν οι τότε συνεργάτες του. Είναι κάτι που δεν γνωρίζει πολύς κόσμος σήμερα”
-patrinorama.com.gr
