Για να θυμόμαστε τα παλιά. Ιστορία αληθινή, η οποία ποτέ δεν έτυχε να δημοσιοποιηθεί. Δημοσιεύεται σήμερα, εδώ στο tsipasblog.gr. Περιληπτικά τσιμπολογάω σκέψεις…
2020, αρχές Μαρτίου, λίγες μέρες μετά το φινάλε για Θεοδωρίδου – Κυριαζή & Ιακωβίδη στο Teatro Athens. Ο Μπερτάκης ετοιμάζεται πυρετωδώς για να ανεβάσει το επόμενο σχήμα. Παολα- Κουρκούλης, στο ίδιο μαγαζί, και μου ζητάει να τα πούμε. Τετάρτη ήταν και απογευματινές ώρες. Βρισκόμαστε στο Teatro. Ήταν η εποχή που ο Οικονομόπουλος τα είχε σπάσει με Τσακουμάκο και όργιο φημών επικρατούσε για τη νέα του βάση. Όλοι είχαν ασχοληθεί με αυτό το θέμα. Μου φαινόταν οφθαλμοφανές ότι έπρεπε να τον ρωτήσω.
Εγώ: «Κώστα, παίζει να κινηθείς για τον Οικονομόπουλο;».
Χωρίς περιττές κουβέντες μου είπε: «Ο Νίκος είναι αληθινός, είναι αυθεντικός, είναι άντρας..Αυτόν τον τύπο, τον γουστάρω πολύ».
Η απάντηση του, από τη μια, αόριστη. Από την άλλη, όμως, ορατή διά γυμνού οφθαλμού. Λίγες μέρες αργότερα, στις 30/4/20, ανακοινώθηκε το …μπαμ με το ρεπορτάζ της χρονιάς.
Διαβάστε επίσης : Πλάκα τους κάνει, θα συνεχίσει την πλάκα ο Μπερτάκης..Και δεν είναι καθόλου περίεργο