Επειδή έκατσα και το παρακολούθησα όλο, το δημοτικό συμβούλιο, χθες, του Αλίμου. Με το μείζον θέμα, στην «ατζέντα», να είναι η μουσική. Αν δηλαδή μετά τις 11 το βράδυ, θα συνεχιστεί να παίζει στα μαγαζιά, του παραλιακού μετώπου. Που τελικά, τα ίδια τα μαγαζιά, δεν θα την συνεχίσουν. Νέες εργασίες για να μην φύγει ο ήχος, και με την ψυχή στο στόμα, για το τι θα δείξει η αξιολόγηση, από την ειδική ομάδα, που θα συγκροτήσει και θα στείλει ο δήμος. Δεν έχει νόημα. Μπέρδεμα θα είναι. Άντε να βγάλεις άκρη. Η ζημιά έγινε.
Από τα λόγια του Δημάρχου Ανδρέα Κονδύλη, συγκράτησα : «Ξεχάστε τα παλιά». Είναι μια φράση Ιστορική. Με νόημα, με όλο νόημα, για όσους μπορούν να διαβάζουν το παιχνίδι πίσω από τις λέξεις. Που περιέχει συμπυκνωμένα, την διαφορά της δικής του πολιτικής νοοτροπίας, με την παρελθοντική, άλλων τοπικών αρχόντων.
Σύμφωνα με την Tsipas Blog ερμηνεία, σαν να λέει :«Εγώ δεν τα παίρνω. Είμαι σκληρός πολύ, δεν καταλαβαίνω τίποτα. Δεν βλέπω κανέναν. Αν με βάλεις στο ζύγι, είμαι υπέρ όλων αυτών των ανθρώπων, που ζουν σε αυτόν τον τόπο. Ή μπορεί και κάποιων άλλων συμφερόντων, που είναι πολύ μεγαλύτερα, από τα 10 μαγαζιά. Θέλω μια Ριβιέρα διαφορετική».
Πολύ γάτος φίλος μου, που θέλει να κρατήσει την ανωνυμία, που τα βλέπει πριν από όλους. Πολιτικά – καλλιτεχνικά. Αυξητικά και μη, μου εκμυστηρεύτηκε πως :« Του έγινε πρόταση από τον Σύριζα, να κατέβει για βουλευτής».