Το ποδόσφαιρο είναι ταξική κοινωνία. Ένας κόσμος, σταθερά και ακλόνητα, με μικρές και μεγάλες ομάδες. Κι αυτή η διαχρονική ισορροπία δυνάμεων στο μακράν δημοφιλέστερο παιχνίδι, που το είπαν και συνεχίζουν να το αποκαλούν ως βασιλιά, έχει τις ευλογίες του λαού.
Πράγματι, στο ποδόσφαιρο η μεγάλη ομάδα, αυτή που στον τόπο της πρωταγωνιστεί, που κερδίζει τίτλους, παραμένει μεγάλη και διατηρεί τη λαϊκή της βάση, ακόμα και σε περίοδο παρακμής. Απεναντίας, στην εξαίρεση του κανόνα, στην αναλαμπή της μικρής ομάδας, όταν αυτή κατακτά πρωτάθλημα ή κύπελλο, μια σπουδαία διάκριση, δεν μεγαλώνει τη λαϊκή της επιρροή.
Η ακαδημαϊκού τύπου κουβέντα με αφορμή την Πατρινή Παναχαΐκή, την οποία την εξαγόρασε o ομογενής από την Σουηδία, γεννημένος στη Λυγιά Βαρθολομιού Ηλείας, όπου και μεγάλωσε, Σάκης Καλογερόπουλος. Μένει να δούμε, αν η ιστορική Παναχαΐκή, υπό την καθοδήγηση του, θα αλλάξει κλάση. Αν από μια μικρομεσαία ομάδα του ελληνικού πρωταθλήματος Β Κατηγορίας θα γίνει και πάλι πανελλήνια, ξακουστή και πρωταγωνίστρια σε όλη την Ελλάδα.
Στα 36 του χρόνια, δεν γνωρίζω κάτι για τον συγκεκριμένο. Το νέο αφεντικό. Ούτε αν είναι άσχετος ή σχετικός από μπάλα, ούτε αν έχει πακέτο. Δεν τον ξέρω καν. Υποθετικά μιλώντας μπορώ να συμπεράνω πως σε κανένα μέρος της γκαρνταρόμπας του δεν υπάρχει η γραβάτα. ΤΣΙΠΑΣ μιλάει. Δεν το λες γραβατάκια. Από την άλλη, τον λες περπατημένο, άνθρωπο της πιάτσας. Αυτός, λοιπόν, με φάτσα ..αλήτικη και δουλεμένη, έγινε ιδιοκτήτης της Παναχαικής, καθώς απέκτησε το 51% των μετοχών…και αμέσως υποσχέθηκε να βάλει την ομάδα του, την ομάδα μας, την ομάδα όλων των πατρινών, στην ελίτ. Μέχρι να το καταφέρει, αν θα το καταφέρει, μπροστά του έχει να ρυθμίσει πολλά θέματα. Πάρα πολλά θέματα.
Κλείνοντας, έχω μια απορία .. Στην Ελλάδα όλοι οι μεγαλοεπιχειρηματίες, βιομήχανοι και καναλάρχες διαπλεκόμενοι, μπλέκουν στο ποδόσφαιρο με την αγορά μιας μεγάλης ομάδας. Αλήθεια, ο Κόκκαλης π.χ. και ο Μαρινάκης, ο Μελισσανίδης και ο Σαββίδης, θα κατάφερναν ποτέ να πάρουν πρωτάθλημα με την Παναχαΐκή ;
