Και πέφτει η αφίσα του λατρεμένου Σταμάτη Γονίδη. Η φωνή της καρδιάς. Μαζί και τυπάρα, αντισυμβατικός από γεννήσεως του. Ως επαναστατικό, ριζοσπαστικό πιάνεται ότι σε κάθε άλλη πρόταση, την έκλεισε την πόρτα του, και την άνοιξε στο κάλεσμα του ιστορικού Can Can.
Αυτός είναι ο λόγος που το μπουζούκι-θρύλος της Κηφισού & Π. Ράλλη 62, δε χρειάζεται πολλές συστάσεις..Παρότι ο χειρότερος καύσωνας όλων των εποχών κυκλοφορεί έξω, αλλά αυτό έπρεπε να παραμείνει πιστό στο πλάνο του : Γκρέμισμα του παλιού, και κτίσιμο του καινούργιου.
Δεν γινόταν αλλιώς. Με σκέτα λόγια, δεν θα είχε Γονίδη. Μια ζωή οι πράξεις παίζουν στα μεγάλα έργα.. Και από το διαδικτυακό κόσμο, μόλις έμαθαν για το κόλπο, ξεκίνησαν τα συνθήματα :
-Κάτι μου λέει ότι τον χειμώνα θα ζήσουμε μαγικές νύχτες με τι Σταμάτη Γονιδη στην Αθηνα
-Αρχηγός είσαι Σαρδελή !!!!!