Όλα στη ζωή έχουν μια αρχή κι ένα τέλος. Τίποτα δεν διαρκεί για πάντα. Ούτε ο πολύς πόνος, ούτε η πολλή χαρά. Αυτή είναι η μεγάλη και μοναδική αλήθεια. Θες περισσότερα; Αυτό είναι και το ποδόσφαιρο. Ποιο είναι, δηλαδή; Το παιχνίδι με ημερομηνία λήξης. Υπάρχει ημερομηνία λήξης. Είναι και το άλλο. Όταν φτάσει η ώρα να κλείσεις τη πόρτα, να του δείξεις του αλλουνού του άπιστου, του αντιπάλου, του εχθρού, ποιος είσαι. Αν είχες στόχο την κονόμα, ή το άλλο. Γιατί γούσταρες και αγάπησες. Αυτά βγάζεις στο λογαριασμό και προχωράμε παρακάτω.
Προσωπική επιτυχία του Λούκα Φανιέρου, ο Ερμής Αραδίππος. Η ομάδα του χωριού του. Από την Αραδίππου, της επαρχίας Λάρνακας. Ομαδίτσα! Δεν γνώριζαν καν την ύπαρξη της στο ποδοσφαιρικό χάρτη της Κύπρου, μέχρι το 2009, που την ανέλαβε. Έκατσε 13 ολόκληρα χρόνια και μόνο έκπληξη δεν ήταν ότι τα έκανε όλα. Με υψηλό μπάτζετ και πολύ καλό ποδόσφαιρο. Μία παρουσία σε τελικό Κυπέλλου Κύπρου, μία ευρωπαϊκή συμμετοχή και μία κατάκτηση του Super Cup. Αυτά τα μεγαλειώδη και άλλα πολλά. Μόνος του ο Φανιέρος και με αντιπάλους, τις παραδοσιακές δυνάμεις. Αποέλ, Ανόρθωση, Ομόνοια..
Γι’ αυτό σήκωσε τέτοιο μεγάλο νταβαντούρι η απόφαση του, να αποχωρήσει από τα διοικητικά της ομάδα της καρδιάς του, αλλά και γενικότερα από το Κυπριακό Ποδόσφαιρο.
Το ερώτημα που τίθεται. Την πέτρα που θα ρίξει, θα είναι τελείως μαύρη; Που σημαίνει, ούτε που θα τον νοιάξει για την επόμενη μέρα; Με τίποτα αυτό. Τα νέα αφεντικά θα είναι άτομα από το χωρίο. Θα τους την δώσει χωρίς κανένα αντάλλαγμα. Και θα συνεχίσει να είναι χορηγός. Γιατί; Είπαμε. Επειδή λέγεται Λούκας Φανιέρος, επειδή τον Ερμή Αραδίππου, δεν τον είχε για την κονόμα, τον πονάει και τον αγαπάει.
