Τις τελευταίες του μέρες, δεν ξέρω γιατί, αλλά ήταν πολλοί αυτοί που έλεγαν ότι ο Ανδρέας Μπάρκουλης ήταν κλινικά νεκρός και κάποιοι προσπαθούσαν να παρατείνουν την ζωή του. Μια ζωή που ουσιαστικά δεν υπήρχε… Εν πάση περιπτώσει.
Ο Ανδρέας Μπάρκουλης, ένας από τους εμβληματικούς ζεν πρεμιέ του ελληνικού κινηματογράφου, έζησε μια ζωή στο “κόκκινο”. Μια ζωή έντονη, άσωτη και ρέμπελη. Μια ζωή αλήτικη – με πολύ ξενύχτι, τσιγάρα, ουσίες, αλκοόλ και γυναίκες. Πολλές γυναίκες…
Ο Ανδρέας Μπάρκουλης γεννήθηκε στον Πειραιά στις 4 Αυγούστου του 1936 και σπούδασε υποκριτική, όπου κατά την αποφοίτησή του χαρακτηρίστηκε εξαιρετικό ταλέντο. Εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο θέατρο το 1956 και στον κινηματογράφο τον αμέσως επόμενο χρόνο με την ταινία Μαρία Πενταγιώτισσα. Ένα μικρό διάστημα της ζωής του το πέρασε στις Η.Π.Α όπου ασχολήθηκε επαγγελματικά με το τραγούδι.
Υπήρξε ένας από τους γοητευτικότερους ζεν πρεμιέ της δεκαετίας του ’60. Ενδεικτικό αυτής της αίγλης του είναι το σλόγκαν: “Κορίτσια, ο Μπάρκουλης!”
Εμφανίστηκε σε περισσότερες από εκατό ταινίες, παίζοντας κάποιους πρωταγωνιστικούς αλλά και δεύτερους ρόλους σε δραματικές ταινίες, όπως «Κοινωνία ώρα Μηδέν» (1966) , «Κοντσέρτο για πολυβόλα» (1967), «Όλγα Αγάπη μου» (1968), αλλά και κωμωδίες, όπως «Μια Ιταλίδα στην Ελλάδα» (1958), «Διακοπές στην Αίγινα» (1958), «Η Μουσίτσα»(1959), «Μην είδατε τον Παναή» (1962), «Το Δόλωμα» (1964), «Τζένη Τζένη» (1965), «Ησαΐα μη Χορεύεις» (1969), «Μια τρελή τρελή σαραντάρα» (1970) και η «Θεία μου η χίπισσα» (1970) κ.α.
Επειδή όμως σαν άνθρωπος ήταν σκόρπιος – αυτό που λέμε “χύμα” – δεν κατάφερε να γίνει ποτέ ο μεγάλος πρωταγωνιστής όπως ο Δημήτρης Χορν, ο Νίκος Κούρκουλος ή ο Αλέκος Αλεξανδράκης. Δεν αφοσιώθηκε στην τέχνη του και στην καριέρα του όσο αφοσιώθηκε στο αλκοόλ και στο να κυνηγάει γκόμενες. Κάθε φορά που φτιάχνω τέτοιου είδους αφιερώματα, πάντα ρωτάω φίλους ηθοποιούς που ακόμα βρίσκονται εν ζωή. Ε, κανείς τους δεν είχε να μου πει κάτι συναρπαστικό για τον Μπάρκουλη σε σχέση με το θέατρο ή το σινεμά. Όλοι μου είπαν ότι ήταν καλό παιδί, αλλά μίλησαν και για τις “βλακείες” του, τις μεγαλοστομίες του, τα πιώματα του, την ασυνέπεια του, την επιπολαιότητα του, ότι ξημεροβραδιαζόταν στην “Σόνια” της λεωφ. Αλεξάνδρας, ότι έκανε διακοπές στις Λιβανάτες και για τα… περουκίνια του. Κανείς δεν μου είπε για ρόλους και καριέρα, παρά μόνο για γκόμενες. Ενδεικτικό πάντως όλων αυτών είναι το γεγονός πως υπήρξαν χρόνιες (1959, 1960, 1962) που έπαιξε μέσα στην ίδια χρονιά σε 12 ταινίες. Κάθε μήνα και ταινία! Αυτό λοιπόν δεν δείχνει ένα άνθρωπο που θέλει να κάνει μεγάλη καριέρα, δείχνει έναν άνθρωπο “άρπα-κόλλα”.
«Ο Μπάρκουλης υπήρξε φίλος μου και συνεργάτης! Ήταν το καλύτερο παιδί που γνώρισα σε αυτόν τον χώρο, πολύ όμορφος και πάρα πολύ ταλαντούχος, αλλά… αυτοκαταστροφικός» Τάκης Σαγιώρ
Ο Ανδρέας Μπάρκουλης παντρεύτηκε τρεις φορές και απέκτησε τρία παιδιά. Πέθανε σε ηλικία 80 ετών.
-nikosonline.gr
