Ένα από τα μεγαλύτερα εμπόδια της ελληνικής προκοπής είναι η έπαρση. Αυτό το τόσο επικίνδυνο συναίσθημα, που το κόλπο προς την επιτυχία, σου κάθεται, και αμέσως. Δεν αργεί καθόλου να δείξεις πως νιώθεις ο Θεός. Το να μείνεις προσγειωμένος στη γη, ούτε να το συζητήσω. Έχεις φύγει χωρίς επιστροφή. Γιατί είναι η απόδειξη πως η αντίστροφη μέτρηση έχει ξεκινήσει. Η οποία θα φέρει το πόνο και την δυστυχία και κανείς δεν θα μείνει κοντά σου. Τόσες ασχήμιες. Δυστυχώς, το πολύ φως τυφλώνει και οι περισσότεροι δεν το αντέχουν. Εκεί είναι που καταλαβαίνουμε πολλά, βγάζει τον αληθινό τους εαυτό ο άνθρωπος, που το είχε κρυμμένο στο σκοταδάκι.
Ευτυχώς ο Νίκος Κοκλώνης δεν πάσχει. Έπαρση, αλαζονεία, η αρρώστια της εποχής μας. Ανήκει στην άλλη όχθη. Κάνει αυτό που κάνει και με επιτυχία μεγάλη, μα το μυαλουδάκι του, το κρατάει μέσα στο κεφάλι του. «Δεν μου αρέσουν οι σταρ, είμαστε όλοι το ίδιο. Σταρ είναι μια μαμά που κάνει χαρούμενα τα παιδιά της» Αυτό είπε, Ναι αυτό! Παλιότερα, ανήμερα των Χριστουγέννων, όταν είχε βρεθεί στην εκπομπή της Σίσσυς Χρηστίδου.
Να το θυμηθούμε : «Δεν μου αρέσουν οι σταρ, είμαστε όλοι το ίδιο. Για εμένα σταρ είναι μια μαμά που κάθεται σπίτι με τα παιδιά της και προσπαθεί να τα κάνει χαρούμενα, και να τους δημιουργήσει καλές αναμνήσεις για τα Χριστούγεννα. Στην τηλεόραση πιστεύω ότι τα πράγματα πάνε προς το καλύτερο, και ένα παράδειγμα είναι η Δανάη Μπάρκα. Κανείς δεν πίστευε ότι θα γίνει παρουσιάστρια πρωινού πρώτης γραμμής».
