Η Ελλάδα χρειάζεται γυναίκα πρωθυπουργό, για να πηγαίνει στις κηδείες των θυμάτων

Καθώς οι τραγωδίες στη χώρα μας δεν προβλέπεται να έχουν τελειωμό, προτείνω να κάνουμε πρωθυπουργό μια γυναίκα, για να πηγαίνει στις κηδείες των θυμάτων.

Σκέψου να έχει χαθεί ο δικός σου άνθρωπος, και στην κηδεία του να εμφανίζεται ο Μητσοτάκης.

Δηλαδή, δεν φτάνει που είσαι στα μαύρα σου τα χάλια, βλέπεις και τη σκατόφατσα του Μητσοτάκη και είσαι για αυτοκτονία.

…διά χειρός Hλία Τσίπα

Βλέπεις τον Μητσοτάκη στην κηδεία και σκέφτεσαι πως θα πεθάνουν αμέσως όλοι γύρω του.

Χώρια που ο Μητσοτάκης είναι ο άνθρωπος που γελούσε και στην κηδεία του πατέρα του -είναι χαρούμενος άνθρωπος ο Κυριάκος-, οπότε δεν κάνει για κηδείες.

Ούτε ο Αλέξης Τσίπρας κάνει για κηδείες. Ο Τσίπρας γελάει διαρκώς γιατί δεν πιστεύει ακόμα αυτό που του έχει συμβεί στη ζωή του. Ο Μητσοτάκης προοριζόταν για πρωθυπουργός από τη μέρα που γεννήθηκε· ο Τσίπρας, αν δεν ήταν ο Αλαβάνος και η χρεοκοπία της χώρας, θα είχε πάρει τον δρόμο που έπαιρναν τα στελέχη του τότε Συνασπισμού, και θα κατέληγε βουλευτής με το ΠΑΣΟΚ.

Ο Τσίπρας τώρα έχει κάνει και μπότοξ -για να μην θυμίζει τον παλιό Αλέξη- και αυτό δεν τον βοηθάει να δείχνει λυπημένος στις κηδείες, γιατί το πρόσωπό του καπουτζιδοκλωνίζει. Κακώς, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει σαν σύνθημα στις εκλογές το “Δικαιοσύνη Παντού”· Αλέξη κάν’ το “Μπότοξ Παντού”. Είναι πιο πιασιάρικο.

Σε κάθε περίπτωση, οι άνδρες πρωθυπουργοί είναι ακατάλληλοι για κηδείες και για οτιδήποτε άλλο.

Με τις γυναίκες είναι αλλιώς.

Θέλεις να σε αγκαλιάσει μια γυναίκα, αν έχεις χάσει τον δικό σου άνθρωπο.

Οι γυναίκες έχουν όμορφα σώματα με καμπύλες, ξέρουν από τη φύση τους τι σημαίνει ζωή και θάνατος γιατί ματώνουν κάθε μήνα, οι γυναίκες γεννούν ζωή και, άρα, κατανοούν απόλυτα τον πόνο της απώλειας, οι γυναίκες μιλούν γλυκά κι ανθρώπινα, έχουν απαλό δέρμα και μυρίζουν όμορφα.

Τούτων δοθέντων, προτείνω στους Έλληνες να κάνουν πρωθυπουργό μια γυναίκα, για να πηγαίνει στις κηδείες των θυμάτων μετά τις εθνικές τραγωδίες. Ούτως ή άλλως, με τις υποδομές της χώρας διαλυμένες -και τους εφαρμοστικούς νόμους των μνημονίων να μην επιτρέπουν την βελτίωση των υποδομών- είναι βέβαιο πως θα πήξουμε στις τραγωδίες και στα θύματα.

Θα πρότεινα την Εύα Καϊλή αλλά αφενός η Εύα δεν μπορεί αυτή την εποχή γιατί εξερευνά μια περιοχή των Βρυξελλών που της είχε ξεφύγει, και αφετέρου, αν πάει στην κηδεία η Εύα, θα χαζεύουν όλοι αυτήν και θα ξεχάσουν και τον νεκρό. Θα τον αφήσουν εκεί άθαφτο και θα καβλαντίζουν με την Εύα.

Όχι, η Εύα δεν κάνει για πρωθυπουργός κηδειών.

Η Έφη Αχτσιόγλου είναι πολύ όμορφη αλλά είναι πολύ νέα ακόμα και δίνει και σκληρές μάχες για την εργατιά αυτή την εποχή, οπότε καλή είναι αλλά ας την κρατήσουμε για καβάτζα. Έχει η Έφη χρόνια μπροστά της να πάει σε κηδείες.

Κατά την ταπεινή μου γνώμη, η ιδανική για πρωθυπουργός που θα πηγαίνει σε κηδείες, είναι η Όλγα Κεφαλογιάννη.

Θα σε παίρνει αγκαλιά στην κηδεία του παιδιού σου η Όλγα Κεφαλογιάννη, και θα είσαι σχεδόν βέβαιος πως το παιδί σου θα αναστηθεί.

Θα παρακαλάς να σκοτωθεί κάποιος από την οικογένειά σου σε καμιά εθνική τραγωδία, για να έρθει στην κηδεία του η Όλγα Κεφαλογιάννη.

Επίσης, της Όλγας Κεφαλογιάννη της πάνε τα μαύρα. Είδα φέτος στο θέατρο τον Ζορμπά σε σκηνοθεσία Γιάννη Κακλέα, και η πρώτη μου σκέψη ήταν πως η Όλγα Κεφαλογιάννη είναι η ιδανική για να παίξει τη χήρα.

Δηλαδή, εγώ είμαι έτοιμος να πεθάνω τώρα, αν είναι να έρθει στην κηδεία μου η Όλγα Κεφαλογιάννη.

Από εμένα είναι ναι. Όλγα Κεφαλογιάννη για πρωθυπουργός.

(Θεωρώ απαράδεκτο το ότι το επιτελικό κράτος της αριστείας δεν έχει έστω έναν υπουργό Κηδειών. Παιδιά, δεν κάνουμε δουλειά έτσι. Βάλτε, έστω, έναν υπουργό Μοιρολογιού.)

ΠΗΓΗ pitsirikos.net

Τα Tsipas Blog παρασκήνια είναι δια χειρός Ηλία Τσίπα... είναι πάντα ενυπόγραφα!
Όσα άρθρα δε φέρουν το σκίτσο με την υπογραφή μου, αναρτώνται από την δημοσιογραφική ομάδα του blog ή υπογράφονται από τον συντάκτη τους.