Ο Χρήστος Βαρδάλος πρωτοακούστηκε στους νυχτερινούς διαδρόμους, για τον κύριο Νίκο Βέρτη, οταν αυτός ήταν στο Posidonio. Στις αρχές της δεκαετίας του 2000. Γνωστός για τις «ζημιές» του, αυτό εννοώ. Βέβαια, η δημοσιότητα που κέρδισε, με τα πολύ τελευταία επεισόδια, δεν συγκρίνεται με καμία άλλη. Καμία σχέση με παρελθόν, αυτή οφείλεται στη δουλειά του και μόνο. Αφορά τα επαγγελματικά του κατορθώματα, γιατί πραγματικά εντυπωσίασε. Γιατί συντέλεσε σε μεγάλο βαθμό, ως προς αυτή την κατεύθυνση των πραγμάτων. Ο Φέρρης να γίνει ο αρχηγός εδώ. Και δεν ήταν καθόλου εύκολο!
Αλλά αυτά που γράφω, κάτι τέτοιες ώρες, δεν έχουν καμία αξία. Και όλο τον νυχτερινό κόσμο, να του χάριζες, θα ήταν άνευ ουσίας γεγονός. Μ’ άλλα λόγια, ο Βαρδάλος ζει την πιο δύσκολη στιγμή της ζωής του. Δεν υπάρχει χειρότερο από το να χάνεις τον πατέρα σου. Τον ήρωα σου! Την δύναμη σου!
Με αυτή την κατάσταση ήρθε αντιμέτωπος σήμερα, Δευτέρα 27 Νοεμβρίου, που τον σονόδευσε στην τελευταία του κατοικία. Τα μάθατε τα νέα τα λυπητερά. Απεβίωσε στα 77 του ο γνωστός επιχειρηματίας του Αιγίου, Θεόδωρος Βαρδάλος. Και ως σπουδαίο φίλο, αντιμετώπισαν τον γιο του, τον Χρήστο, αρκετοί «μεγάλοι». Όπως ο Αντώνης Ρέμος, ο Κώστας Πηλαδάκης, ο Βασίλης Κοντόπουλος, ο Μανώλης Μούτσος, ο Γιώργος Γιγουρτάκης, ο Παναγιώτης Βασιλειάδης, ο Θοδωρής Φέρρης. Και άλλες γνωστές νυχτερινές φιγούρες. Απόδειξη ότι ταξίδεψαν μέχρι τον Ιερό Ναό Αγίου Τρύφωνος Διακοπτού.
Η κορυφαία συγκινητική στιγμή. Στην ταφή, το «Αγριολούλουδο, το τραγούδι του Στέλιου Καζαντζίδη, που ακούστηκε. Με τη συνοδεία του μπουζουκιού.
«Εγώ γυμνός ξεκίνησα
εγώ πηγαίνω μόνος
σπίτι μου είναι ο δρόμος
και τραγούδι μου ο πόνος
Διώξε με και μην λυπάσαι
τι θα γίνω μην φοβάσαι
κι αν χιονίζει και αν βρέχει
τ’ αγριολούλουδο αντέχει»…..
Από τα ΜΜΕ, μόνο το Τσίπας Μπλοκ, ήταν φυσικά εκεί.
