Κάνει μπαμ ότι είναι τρελό. Κι όμως δεν είναι. Δεν έχει ξαναγίνει. Ναι, είναι πρωτοφανές, αλλά δεν σημαίνει πως είναι 3Π, παράλογο, παλαβό, προκλητικό.
Τέλος πάντων, πρόκειται περί μιας απίστευτης ιστορίας, που χωρίς δεύτερη κουβέντα την θεωρώ πραγματική, διότι την έζησα εγώ ο ίδιος.
Στο ψαχνό. Μια πραγματικά πρωτότυπη έκπληξη με περίμενε το πρωί που ξύπνησα. Βγαίνω στην αυλή και βλέπω ένα περιστέρι μέσα σε ένα κουβά με λευκή μπογιά που είχα αφήσει. Mετά από αυτό, είπα είναι νεκρό. Ενοχλητική εικόνα. Ήταν σχεδόν εφιαλτικό το να περπατάω ανάμεσα σε κάποιο πτηνό, που εξοντώθηκε με τρόπο που μου διαφεύγει. Άλλα το ξανασκέφτηκα και είπα είναι ο κύκλος της ζωής. Όλα τα πράγματα κάποτε με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο τελειώνουν. Και εκείνο το περιστέρι τελείωσε στο κήπο μου. Και σε μένα έτυχε η δύσκολη δουλειά να το… απομακρύνω.
Σίγουρα η εικόνα έπαψε να είναι ενοχλητική όταν, πλησιάζοντας το, διαπίστωσα πως ήταν ζωντανό. Χωρίς να το πολυσκεφτώ και χωρίς να είμαι καθόλου σίγουρος αν θα πετύχει, έπλυνα καλά καλά τις φτερούγες του. Μετά χρησιμοποιήσα το πιστολάκι μαλλιών για να μπορέσει να στεγνώσει. Αφού τελείωσα με αυτά, βγήκα έξω και το ώθησα προς τον ουρανό, για να δω αν θα πετάξει. Και αυτό το έκανε.
Συνήθως αποφεύγω να κάνω προβλέψεις, όμως το εν λόγω περιστατικό πιθανότατα να είναι μια προειδοποίηση. Ένας οιωνός!
Αυτομάτως γυρνάω πίσω το λογισμό μου. Το περιστέρι συμβολίζει την ειρήνη. Μέρος του συμβολισμού αυτού προέρχεται από την Παλαιά Διαθήκη και συγκεκριμένα τον Κατακλυσμό του Νώε, κατά το τέλος του οποίου ο Νώε έστειλε δυο περιστέρια για να δει αν υπάρχει ξηρά. Τα περιστέρια επέστρεψαν κρατώντας κλαδί ελιάς, δείχνοντας συμβολικά ότι ο θεός σταμάτησε τον πόλεμο προς την ανθρωπότητα.
Επίσης, συμβολίζει την αθωότητα και την αγνότητα. Στη Χριστιανική θρησκεία αποτελεί σύμβολο του Αγίου Πνεύματος (προερχόμενο από την περιγραφή της βάπτισης του Ιησού).
Και κοντά σ’ όλα, Μεγάλη Παρασκευή σήμερα. Η ημέρα του απόλυτου πένθους για τη Χριστιανοσύνη. Είναι η μέρα της κορύφωσης των παθών του Ιησού και της σταύρωσης του. Μέχρι αύριο, που θα αναστηθεί από τους νεκρούς. Και θα ξαναθυσιαστεί και θα ξαναστηθεί. Το θέμα είναι Εγώ τι κάνω. Είναι ηλίου φαεινότερον ότι αυτό το Πάσχα, έχουμε ανάγκη, περισσότερο από ποτέ, να αναστηθούμε και εμείς. Να πάψουμε πια να είμαστε τεζαρισμένοι. Σταυρωμένοι. Καρφωμένοι στο σταυρό.
Καλή Ανάσταση και καλό Πάσχα!
